گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

 


کلام حضرت امیر علیه السلام در مورد نحوه حسابرسی خداوند:

(و از او پرسیدند: خدا چگونه حساب مردم را مى رسد با بسیار بودن آنان؟ فرمود:) چنانکه روزى‌شان مى دهد با فراوان بودنشان. (پرسیدند: چگونه حسابشان را مى رسد و او را نمى بینند؟ فرمود:) چنانکه روزى‌شان مى دهد و او را نمى بینند.


فردی نزد حضرت می‌آید و متعجب می‌پرسد: خدا چگونه ریز و درشت اعمال انسان‌ها را دقیق حسابرسی می‌کند درحالی که تعداد آنها بسیار زیاد است. حضرت می‌فرماید: «همان گونه که روزیشان می‌دهد.» خداوند حساب ذرّه ذرّه آب و نانی که می‌خوریم و خورده‌ایم و خواهیم خورد را در لوح علم الهی خود دارد. خداوند به موریانه‌ای که در تاریکی مطلق کف اقیانوس در لابه‌لای سنگ‌های سیاه زندگی می‌کند، روزی می‌رساند و حساب و کتابش را هم دارد. انسان‌ها که اشرف مخلوقاتش هستند دیگر مسلّم است ... .

حضرت در ادامه بیان می‌دارد که خدا روزی بندگان را می‌دهد درحالی که کسی او را با چشم ظاهری نمی‌بیند، همان‌گونه هم حسابرسی اعمال را دقیق انجام می‌دهد باز هم درحالی که کسی او را به ظاهر نمی‌بیند.


مطالب بیشتر:

کاسه سرت را به خدا عاریت بسپار

توجه به اوصاف بهشت و جهنم یک عامل انگیزاننده قوی

توصیف مرگ از دیدگاه امیر بیان

مرگ از دید آقایمان حضرت علی علیه السلام چگونه است!؟

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

دوستان توسه کسند و دشمنانت سه کس. اما دوستان تو. دوست تو و دوست دوست تو و دشمن دشمن توست، و دشمنانت: دشمن تو و دشمن دوست تو و دوست دشمن توست.


دشمن شناسی یکی از شاخصه‌های بصیرتی انسان است. چهل سال از انقلاب شکوهمند مردم غیور ایران اسلامی می‌گذرد. دشمن شماره یک ایران، آمریکا و اسرائیل در این چهل سال هر کاری توانستند کردند. بدون شک هر چه از دستشان برمی‌آمده انجام دادند تا حکومت اسلام را ساقط کنند. اما سرپا ماندن انقلاب با وجود این همه دشمنی‌ خودش شبیه یک معجزه است که به دست با کفایت مردی از تبار علی علیه السلام رقم خورده است.

دشمن ما دولت منفور آمریکاست، نه مردم آمریکا. و کشورهای اروپایی حیله‌گری مثل فرانسه و انگلیس دوست آمریکا هستند. بنابراین طبق این فرمایش حضرت، دوست دشمن هم دشمن است. اما کو ذرّه‌ای بصیرت سیاسی در مسئولین امور خارجه ما! 

جناب ظریف ، کدام آدم عاقلی با دشمن خود اینگونه معامله می‌کند؟! کدام عاقلی از یک سوراخ دو بار گزیده می‌شود؟! شما از سوراخ زهرآلود اروپایی ها چند بار تا حالا گزیده شده‌اید؟ یکی دو بارش را ماها می‌دانیم مثل برجام و معاهده با شرکت پژوی فرانسه! خیلی‌ها را مردم ما نمی‌دانند اما شما که می‌دانستی چرا؟! آنها هیچگاه ، تقریبا هیچگاه ، به وعده‌های خود عمل نکرده‌اند و نمی‌کنند. چرا باز هم نظام و مجمع تشخیص مصلحت را تحت فشار قرار می‌دهی برای تصویب پالرمو و اف‌ای‌تی‌اف ننگین!!

به خود بیایید و به جوانان دانشمند و انقلابی کشور خود بها بدهید. مطمئن باشید مردم هم پشت شما خواهند ایستاد. 


مطالب بیشتر:

نتیجه اعتماد به دنیا و کدخدا

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

همنشین بى خرد مباش که او کار خود را براى تو آراید و دوست دارد تو را چون خود نماید.


بی‌خرد کیست؟ ملاک خردمندی چیست؟ آیا کسی که مدرک کارشناسی ارشد و دکترا دارد خردمند حساب می‌شود؟

بی‌خرد یعنی فرومایه ؛ یعنی ارزش انسان و هدف زندگی انسانی را نمی‌داند. یعنی چشم ظاهربین دارد، هدفش از زندگی دنیا جمع کردن ثروت و شهرت است به همراه سیر کردن شهوتش. فرای زندگی دنیوی را اعتقاد ندارد، شاید در ظاهر بگوید اصول دین را قبول دارم اما اگر به زندگی‌اش نگاه کنی ذرّه‌ای به مرگ و معاد باور ندارد. 

مثل کسانی که ژست روشنفکری می‌گیرند و پُز مدرک دکترایشان را می‌دهند، در همه‌ی زمینه‌های دینی و مذهبی اظهار فضل می‌کنند درحالی که احکام شرعی اولیّه خود را بلد نیستند! چنین کسانی اصلا شایسته همنشینی و الگوبرداری نیستند، چون انسان را از حقیقت زندگی انسانی دور می‌سازند.

یکی از مصادیق چنین افرادی سلبریتی‌های پر افاده‌ای هستند که فقط تبلیغ مد روز می‌کنند. انگار تا صدها سال می‌خواهند زنده بمانند، غافل و مست ثروت و شهرت هستند. اینان به واقع بی‌خرد و بی‌عقل هستند. 

حضرت امیر علیه السلام درباره انتخاب دوست و همنشین توصیه می‌فرمایند که به  تیپ و خوش لباسی و مدرک دکترایش نگاه نکنید ؛ به خرد و عقل مطابق با شرع او نگاه کنید. گاهی یک نفر روستایی بیسواد بسیار بامعرفت‌تر و خردمندتر از دکتر و مهندس است. حتما تا به حال تجربه کرده‌اید، نه؟ 


مطالب بیشتر:

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام درباره عظمت علم الهی می‌فرمایند:

... از علم او پنهان نیست شمار قطره های باران، و نه ستارگان آسمان، و نه آن خاکریزه ها که باد با خود به هوا بردارد، و نه موری که بر سنگی صاف پای گذارد، و نه آرام جای مورچه‌ای  خرد و باریک  در شبی سیاه و تاریک. می داند جای افتادن برگهای درختان را، و آهسته باز و بسته شدن دیدگان را. و گواهی می دهم که جز خدای یکتا خدایی نیست، و او را همانند و همتایی نیست...


مولایمان امیرالمومنین  علیه السلام  چه زیبا عظمت علم خداوند قادر متعال رابه تصویر می‌کشد. خداوند تعداد قطره‌های باران را با تمام جزئیاتش می‌داند. در ذهن خود مجسّم کنید، مورچه سیاهی را که روی سنگ سیاهی در حرکت است، قطرات باران به شدت روی سنگ سیاه می‌خورد و شَتَک می‌زند به بدن مورچه. ذرات خاکی که از روی سنگ به هوا پرتاب شده‌اند به بدن کوچک مورچه می‌نشینند. حال خداوند عزیز و مهربان ما تعداد ذرات خاک و تعداد ذرات آبی که روی بدن این مورچه است را می‌داند. وزن مورچه و تمام نیازها و دردهای او را هم می‌داند.

برگی که از درخت جدا می‌شود و سوار بر باد می‌چرخد و می‌رقصد، چه کسی جز خدا می‌داند که این برگ کجا آرام می‌گیرد و سرنوشتش چگونه رقم می‌خورد؟! خوارک چه حیوانی می‌شود؟! چه تعداد ذره خاک بر آن نشسته و چه وزنی دارد؟!

چنین خدایی آیا سزاوار ستایش و بندگی خالصانه نیست؟! من گنهکار روسیاه چگونه در برابر چنین خدایی قلدری می‌کنم و به علم و توانایی خودم می‌نازم!؟ وای بر من که ذرّه‌ای به غیر خدا دل ببندم در حالی که خداست یگانه معشوق و یگانه معبود همه مخلوقات جهان هستی اعم از انس و جن و اشیاء و حیوانات!


مطالب بیشتر:

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام فرمودند:

اى مردم! خوشا کسى که پرداختن به عیب خویش وى را از عیب دیگران باز دارد. خوشا کسى که در خانه نشیند و قوت خود خورد، و به فرمانبردارى پروردگار روى آرد، و بر گناه خود بگرید تا سرگرم کار خویش باشد و مردم را از گزند خود آسوده گذارد.


چه خوب است اگر ساعتی از روز را به خودمان اختصاص دهیم. ساعتی در خانه‌ی خودمان که امن‌ترین نقطه جهان برای ماست، به فکر فرو رویم. به خودمان و کارهایی که کرده‌ایم و می‌کنیم فکر کنیم. به خود بگوییم: اگر این کار را دیگران انجام می‌دادند ما چگونه قضاوتشان می‌کردیم!؟

اگر رسیدیم به اینکه کارمان اشتباه بود و عیب از خودمان است، سر در گریبان برده و به خودمان، به هدف و آینده‌مان فکر کنیم. سرگرم اصلاح کار خویش باشیم تا دیگران از گزند ما و اعمال ما در آسایش باشند. 

خیلی خوب است که گاهی با خود و خدایمان خلوت کنیم. در خلوت خانه‌ به خالق مقتدر خود فکر کنیم و بر گناهان خود بگریم. گریه‌ای که تنها دلیلش خدا و محبت به خدا باشد، خیلی خیلی آرامش بخش است و دل زنگارگرفته آدمی را پاک  و نورانی می‌کند. 


مطالب بیشتر:

سستى دل را با پایدارى درمان کن

پی نوشت:

آخر خطبه ۱۷۶ با ترجمه استاد شهیدی


گوهر نویس


ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مأمور برای خدمت زهرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم

ولادت بانوی دو عالم حضرت زهرا سلام الله علیها را به همه مادران و بانوان فرهیخته تبریک می‌گویم.

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام در بیان انواع ظلم‌ها می‌فرمایند:

بدانید که ستم بر سه گونه است: آن که آمرزیدنى نیست، و آن که واگذاشتنى نیست، و آن که بخشوده است، و بازخواست کردنى نیست. اما آن که آمرزیدنى نیست، همتا انگاشتن براى خداست  که بزرگترین ظلمهاست  و خدا در قرآن فرمود: همانا خدا شرک آوران را نخواهد بخشود. اما ستمى که بر بنده ببخشایند، ستم اوست بر خود به برخى کارهاى ناخوشایند. اما آن که واگذاشتنى نیست، ستم کردن بندگان است بر یکدیگر که آن را قصاصى است هر چه دشوارتر.


طبق فرمایش حضرت، ظلم و ستم کردن از سه حال خارج نیست:

۱- ظلم به خالق هستی بخش (ظلم غیرقابل آمرزش):  

شریک قرار دادن برای خدا از بزرگترین ظلم‌ها است. آگاه باشیم که این نوع شرک، شدت و ضعف دارد. شدیدترین آن افرادی هستند که کاملا مشرک و بت پرست هستند مثل گاوپرست‌ها و ... . موارد شرک ضعیف هم مثل افرادی که به وعده‌های خدا باور ندارند. در کنار خدا به رییس و فلان شخصیت پولدار امید بسته‌اند، خدا را به تنهایی عامل روزی رسان و قادر مطلق نمی‌دانند.

 مثل کسانی که گمان می‌کنند آنها روزی رسان فرزندانشان هستند و از ترس فقیر شدن بچه‌هایشان را می‌کشند. تعجب نکنید! بله آنها قاتل هستند! کسانی که براحتی و از ترس فقر و نداری بچه‌هایشان را سقط می‌کنند مرتکب قتل عمد شده‌اند و مبتلا به شرک .

۲- ظلم به خود (ظلم قابل آمرزش):

گناهانی که ما همگی، کم یا زیاد، مرتکب می‌شویم در حقیقت ظلم به خودمان است. خداوند گناهانی که ضررش فقط به خود ما می‌رسد به راحتی و با یک توبه می‌بخشاید.

۳- ظلم به دیگران (ظلمی که واگذاشته نمی‌شود):

ظلم به دیگران فقط با قصاص و جبران کردن قابل بخشش می‌شود. ظالم باید حق مظلوم را بدهد و او را راضی کند، سپس توبه کند آنگاه قطعا خداوند می‌بخشاید. 


مطالب بیشتر:




گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام در توصیف قرآن فرمودند:

بدانید که این قرآن پندگویى است که فریب ندهد، و راهنمایى است که گمراه نکند، و حدیث خوانى است که دروغ نگوید، و کسى با قرآن ننشست جز که چون برخاست افزون شد یا از وى کاست: افزونى در رستگارى، و کاهش از کورى  و دل بیمارى.


آیا تا به حال بطور جدی و به عنوان یک کتاب ماورایی و معجره آسا به قرآن نگاه کرده‌اید؟!

چرا ما مسلمان‌ها باور نداریم که این قرآن معجره جاوید است؟ یعنی همین امروز، همین لحظه دارد با ما حرف می‌زند. پند و اندرزی شگرف می‌دهد، پندی که به پهنه تاریخ خلقت بشر پشتوانه و تکیه‌گاه منطقی و الهی دارد.

همین امروز قرآن را بردارید و باز کنید، آیاتی که آمده را با ترجمه و تفسیر کوتاهی مطالعه کنید. امروزه همه‌ی امکانات جستجو و تحقیق مهیّا است فقط کافی است در دنیای اینترنت جستجو کنید. خودتان را بطور جدّی مخاطب آیات قرار دهید! باور کنید که خدا دارد با شما حرف می‌زند؛ قطعا این کلام حضرت امیر علیه السلام را تأیید می‌کنید که رستگاری و روشنی قلب شما را افزوده و کوری دل شما را کاهش داده است. یکبار امتحان کنید ضرر ندارد...! 


مطالعه بیشتر:

تنها راه ریشه کن کردن بدی‌ها

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

... همانا رسول خدا (صلی الله علیه وآله) مى فرمود: « گرداگرد بهشت را دشواریها فراگرفته است، و گرداگرد دوزخ را هوس دنیا»  بدانید که چیزى از طاعت خدا نیست جز که با کراهت انجام گیرد، و چیزى از معصیت خدا نیست جز که با میل و رغبت. پس خدا بیامرزد کسى را که شهوت را مغلوب کند، و هواى نفس را سرکوب.

بله این یک سنّت الهی است که بندگی کردن و بهشتی شدن همیشه با سختی کشیدن و مجاهده با نفس، همراه بوده است و معصیت کردن  همیشه موافق امیال حیوانی انسان و کاری راحت و مورد دلخواه  بشر.

انسان در طول زندگی طبق سنت الهی بر سر دوراهی‌های خوبی و بدی قرار می‌گیرد تا با اختیار و آگاهی خود یک طرف را انتخاب کند. اگر چنین نبود، سنت آزمایش الهی محقق نمی‌شد. بطور طبیعی انسان به گناه و پیروی از خواهش‌های نفسانی گرایش دارد و شیطان هم با وسوسه های خود آن را تقویت می‌کند و اینجاست که میدان کارزار است و مرد می‌خواهد تا بر شهوات و هواهای نفس خود غلبه کند. 

حتما همه شما تجربه کردید وقتی را که بخاطر خدا چشم بر گناهی بسته‌اید و آنگاه چنان لذتی در جان و قلب شما ریخته که از لذت آن گناه بسیار بیشتر و شیرین‌تر است. اگر تجربه نکردید حتما یکبار امتحان کنید!  


مطالعه بیشتر:

توجه به اوصاف بهشت و جهنم یک عامل انگیزاننده قوی

گوهر نویس


مولا امیرالمومنین علیه السلام در موعظه و توبیخ یاران بی‌وفایش می‌فرماید:

اى بى خبران ... گوسفندى را مانید که چَرَد تا فربه شود و زیر کارد رود، و نداند از آن، چه خواهند، و با او چه کنند.! اگر بدان نیکى کنند روز خود را، روزگارش پندارد، و سیرى اش را پایان کار۱.


در طول تاریخ بشر اکثر مردم ، بی‌خبرانی بودند و هستند که  آنچنان زندگی گوسفندی خود را نشخوار می‌کنند که انگار نه انگار دنیای دیگری هم وجود دارد.چه ثروتمندان و چه فقرا! فرقی هم  نمی‌کند!

آنها که ثروتمندند ، حرص و طمع باعث می‌شود که فقط بچرند و فربه شوند. اصلا به پایان کار و هدف زندگی خود نمی‌اندیشند. گوسفند هم اگر می‌دانست غذایش می‌دهند تا چاق شود و در آخر چاقوی تیز به گلویش می‌نهند، هرگز این چنین حریصانه نمی‌خورد!

آنها که فقیرند، به دنبال لقمه نانی به هر کاری دست می‌زنند، انگار که تمام هدف زندگی سیری شکم‌شان است. هیچ‌گاه به پایان حقیقی زندگی  و هدف خلقت۲ نمی‌اندیشند.

بنابراین مثل گوسفند نباشیم!  

گوهر نویس