امیر مومنان علی علیه السلام می‌فرمایند:
آن که طمع را شعار خود گرداند خود را ُخرد نمایاند،
و آن که راز سختى خویش بر هر کس گشود، خویشتن را خوار نمود.
و آن که زبانش را بر خود فرمانروا ساخت، خود را از بها بینداخت.
حضرت سه عنصر مهم برای حفظ شخصیّت انسان را در این سخن حکمت‌آمیز معرفی می‌فرمایند:
۱- طمع نداشتن: طمع باعث تحقیر انسان و در مقابل قناعت باعث تکریم انسان می‌شود.
۲- راز داری: افشای راز خود برای دیگران باعث خوار و ذلیل شدن انسان می‌شود.
۳- کنترل زبان و بجا سخن گفتن: زیاد حرف زدن معمولا بدون فکر حرف زدن را به دنبال دارد، کسی که بدون دقت و فکر حرف می‌زند بالاخره در جایی سخن نادرست و زشتی از دهانش خارج می‌شود و از بهایش کاسته می‌شود.
پی نوشت:
برگرفته از حکمت۲ ، ص ۳۶۱
