حضرت امیر علیه السلام چهار ویژگی منحصر به فرد دنیا را بیان میفرماید:
دنیا، خانه نیست شدن است، و رنج بردن، و دگرگونى پذیرفتن، و عبرت گرفتن. نشان نابود شدن، اینکه روزگار، کمان خود را به زه کرده است، تیرش به خطا نرود، و زخمش به نشود... خورنده اى است که روى سیرى نبیند، نوشنده اى است که تشنگى اش فرو ننشیند.
حضرت ۴ رکن جدا نشدنی دنیا را در این کلام کوتاه بیان فرموده است: ۱- نابودی ۲- رنج بردن ۳- تغییر و دگرگونی ۴- عبرت گرفتن
نشانه نابود شدن این است که روزگار کمان و اسلحه خود را آماده شلیک در دست دارد و گوش به فرمان فرمانده کل قوا ، قادر بی همتا و یکتای بصیر است، هیچ گاه تیرش خطا نمیرود ، زخمی که به پیکر آدمی میزند بهبودی پیدا نمیکند، زخم گذشت عمر و از بین رفتن فرصت بندگی خدا!
دنیا همچون دیوی پرخور است که هر چه میخورد و مینوشد روی سیری نمیبیند، فرصتهای کوتاه بندگی خدا را میخورد و لحظات عمر آدمی را مینوشد، این کار همیشگی اوست، ماهیت دنیا سپری شدن عمر و سوختن فرصتهای زندگی است، اینطور است که انسان لحظه به لحظه به نابودی نزدیک میشود.
مطالعه بیشتر: