گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۱۵ مطلب در اسفند ۱۳۹۷ ثبت شده است

                                              بسم الله و بالله و فی سبیل الله


یکسال از تأسیس وبلاگ گوهرنویس می‌گذرد، یکسال است که با عقل ناقص خود کلام حضرت امیر علیه السلام را می‌نوشم و با دل از آن می‌نویسم.


خدا را هزاران بار شاکرم که توفیقم داد تا در محضر کلامش باشم و رشد کنم. عاجزانه از مخاطبان محترم وبلاگ گوهرنویس تقاضا دارم  در این روز میلاد پربرکت مولایمان امیرالمومنین علیه السلام دعایم کنند.


در ضمن روز پدر را به همه‌ی پدران با ایمان وطنم ایران ، بخصوص پدر اولی‌ها تبریک می‌گویم.


پیشِ مردم کج مکن گردن که حیرانت کنند ...... آبرویت برده و بدتر پریشانت کنند

سفره دل باز کن در صحنِ ایوانِ نجف ........  پیشِ حیدر کن گدایی تا که سلطانت کند.

به شدت منتظر انتقادات و پیشنهادات شما هستم!  :)

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

بزرگترین دریغها در روز رستاخیز دریغ مردى است که مالى را جز از راه طاعت خدا به دست آورد، پس مردى آن را به ارث برد و در طاعت خداى سبحان انفاق کند. او بدان انفاق به بهشت رفت و نخستین بدان راه دوزخ سپرد.


تصور کنید فردی را که روز و شب سگ دو می‌زند و از راه حرام مال روی مال جمع می‌کند. دائم حرص و جوش قیمت ارز و سکه را می‌زند، تا زنده است در زندگی‌اش آرامش ندارد. ناگهان مرگ یقه‌ی او را می‌گیرد و کارش را تمام می‌کند. بعد از مدتی  همه‌ی اموال او به فردی مثل فرزند یا برادرش به ارث می‌رسد. این کسی که مال، بدون هیچ زحمتی  به او رسیده ، در راه خدا اموال را انفاق می‌کند.

روز قیامت فرا می‌رسد و این مردی انفاق کرده به بهشت می‌رود و آن مردی که برای این مال انفاق شده سال‌ها زحمت کشیده و از راهی غیر طاعت خدا ( راه حرام ) پول جمع کرده به صورت در آتش دوزخ افکنده می‌شود. 

چه حسرتی بالاتر از این ، و چه دردی بالاتر از این که کسی با مال تو در راه خدا انفاق کند و به بهشت برود و خودت با خواری به جهنم بروی.

پس تا دیر نشده هشیار و بیدار باشیم و تا زنده هستیم خودمان در راه خدا انفاق کنیم تا توشه‌ای برای یوم الحسره داشته باشیم. 


مطالب بیشتر:

فقیر فرستاده خداست

وظیفه‌ی آن کس که خدا او را مالى بخشد

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام درباره مسئولیت سنگین توانگران می‌فرمایند:

همانا خدا را بندگانى است که آنان را به نعمتها مخصوص کند، براى سودهاى بندگان. پس آن نعمتها را در دست آنان وامى نهد چندانکه آن را ببخشند، و چون از بخشش باز ایستند نعمتها را از ایشان بستاند و دیگران را بدان مخصوص گرداند.


افراد زیادی هستند که بواسطه مال یا آبروی خود می‌توانند مشکل  یکی از بندگان خدا را حل کنند. این خود یک توفیق و نعمت بزرگی از جانب خداوند عزیز است. اینان باید بدانند که حالا که دستشان به دهانشان می‌رسد و می‌توانند به نیازمندان کمک کنند ، فقط به خاطر نعمت‌هایی است که خدا به آنها داده است. و طبق این فرمایش حضرت اگر از بخشش مال و آبروی خود خودداری کنند خدا این نعمت و توفیق را از آنها می‌گیرد و به دیگران می‌دهد.

هر کدام از ما کم و بیش می‌توانیم به نسبت توان مالی خودمان به نیازمندان کمک کنیم. اگر خانواده‌های آبرومند اما نیازمند را می‌شناسیم در اقوام خود یا همسایگی خود، حتما وظیفه داریم کمک کنیم. اگر نمی‌توانیم از آبروی خود استفاده کنیم و از دیگران کمک بخواهیم.

در این ایام پربرکت و نورانی ماه رجب و در آستانه سال نو هر جور می‌توانیم باید کمک کنیم.


گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام می‌فرمایند:

ایمان بنده راست نباشد، جز آنگاه که اعتماد او بدانچه در دست خداست بیش از اعتماد وى بدانچه در دست خود اوست، بُوَد.


کسانی که همه‌ی امید و اعتمادشان به ثروت یا قدرت‌شان است و گمان می‌کنند حالا که پول و قدرت دارند می‌توانند هر کاری که دلشان بخواهد و به هر نحوی که میلشان بکشد، می‌توانند انجام دهند؛ اینان بسیار غافل و گمراهند و ایمان آنها دروغ مضحکی بیش نیست.

طبق این فرمایش حضرت ، همیشه باید حواسمان باشد ؛ چه فقیر ، چه پولدار ؛ چه ضعیف ، چه قوی ؛ همه و همه باید به قلب و درون خودمان مراجعه کنیم و ببینیم مثلا در پذیرفته شدن در کنکور ، آیا امید و اعتماد من  بیشتر به دانسته‌ها و تلاش خودم است یا به خداوند!؟ آیا برای تلاش‌های خودم یک حساب جداگانه باز کرده‌ام یا نه، تمام داشته‌هایم را از خدا می‌دانم و تنها امید یکتای بی همتایم خداوند مهربان قادر است؟

به قلب خودت رجوع کن، اگر دریافتی که اعتمادت به داشته‌هایت بیشتر از اعتمادت به خداوند است ، بدان که در ایمانت ریگی درشت به کفش داری و باید در اعتقاداتت تجدید نظر کنی! اما اگر دریافتی خدا و محبت خدا در قلبت لانه کرده و برای خدا حساب ویژه‌ای در دلت باز کرده‌ای، بدان که کارَت درست است و خدا را هزاران بار شکر گو. 


مطالب بیشتر:

توصیف آنان که خواهان دنیا نیستند!

شادی با اندک دنیا شاخصه دنیاپرستان

چهار ویژگی منحصر به فرد دنیا

فریفته دنیایى و سرزنشش مى نمایى!؟

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام در مقام محرومان و فقراء می‌فرماید:

فقیر فرستاده خداست، کسى که او را محروم دارد خدا را محروم داشته، و آن که بدو بخشد خدا را سپاس و حرمت گذاشته.


فقیر پیام‌رسان است، پیامی از طرف خدا آورده است. کسی که اینگونه به افراد نیازمند نگاه کند، با قلبی رقیق دست خدا را می‌گیرد و به گرمی می‌فشارد. از اموالش که حقیقتا مال خداست مقداری به مسکین می‌بخشد و رحمت الهی را می‌خرد.

فرض کنید یک فرد میلیاردر که بسیار مهربان و سخاوتمند است، میلیون‌ها تومان به شما ‌بخشیده است، بعد از مدتی یک نفر را نزد شما می‌فرستد که به او کمک کنید. شما باشید چکار می‌کنید؟ آیا رهایش می‌کنید؟ یا نه با احترام دستش را می‌گیرید و بخاطر اینکه فرستاده‌ی آن فرد مهربان و بخشنده است اکرامش می‌کنید و تا جایی که در توان دارید به او کمک می‌کنید.

مسکین در واقع مأموری است از طرف خداوند که به ما یادآوری کند که هیچ چیز این دنیا مال خودت نیست. خودت و هستی‌ات ، مال و اموال و خانه‌ات در حقیقت مال خداست که سخاوتمندانه به تو بخشیده است. اگر این نگاه را داشته باشیم به راحتی دست در جیب کرده و سپاس خدای را بجا می‌آوریم.


مطالب بیشتر:

وظیفه‌ی آن کس که خدا او را مالى بخشد

گوهر نویس

 


کلام حضرت امیر علیه السلام در مورد نحوه حسابرسی خداوند:

(و از او پرسیدند: خدا چگونه حساب مردم را مى رسد با بسیار بودن آنان؟ فرمود:) چنانکه روزى‌شان مى دهد با فراوان بودنشان. (پرسیدند: چگونه حسابشان را مى رسد و او را نمى بینند؟ فرمود:) چنانکه روزى‌شان مى دهد و او را نمى بینند.


فردی نزد حضرت می‌آید و متعجب می‌پرسد: خدا چگونه ریز و درشت اعمال انسان‌ها را دقیق حسابرسی می‌کند درحالی که تعداد آنها بسیار زیاد است. حضرت می‌فرماید: «همان گونه که روزیشان می‌دهد.» خداوند حساب ذرّه ذرّه آب و نانی که می‌خوریم و خورده‌ایم و خواهیم خورد را در لوح علم الهی خود دارد. خداوند به موریانه‌ای که در تاریکی مطلق کف اقیانوس در لابه‌لای سنگ‌های سیاه زندگی می‌کند، روزی می‌رساند و حساب و کتابش را هم دارد. انسان‌ها که اشرف مخلوقاتش هستند دیگر مسلّم است ... .

حضرت در ادامه بیان می‌دارد که خدا روزی بندگان را می‌دهد درحالی که کسی او را با چشم ظاهری نمی‌بیند، همان‌گونه هم حسابرسی اعمال را دقیق انجام می‌دهد باز هم درحالی که کسی او را به ظاهر نمی‌بیند.


مطالب بیشتر:

کاسه سرت را به خدا عاریت بسپار

توجه به اوصاف بهشت و جهنم یک عامل انگیزاننده قوی

توصیف مرگ از دیدگاه امیر بیان

مرگ از دید آقایمان حضرت علی علیه السلام چگونه است!؟

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

دوستان توسه کسند و دشمنانت سه کس. اما دوستان تو. دوست تو و دوست دوست تو و دشمن دشمن توست، و دشمنانت: دشمن تو و دشمن دوست تو و دوست دشمن توست.


دشمن شناسی یکی از شاخصه‌های بصیرتی انسان است. چهل سال از انقلاب شکوهمند مردم غیور ایران اسلامی می‌گذرد. دشمن شماره یک ایران، آمریکا و اسرائیل در این چهل سال هر کاری توانستند کردند. بدون شک هر چه از دستشان برمی‌آمده انجام دادند تا حکومت اسلام را ساقط کنند. اما سرپا ماندن انقلاب با وجود این همه دشمنی‌ خودش شبیه یک معجزه است که به دست با کفایت مردی از تبار علی علیه السلام رقم خورده است.

دشمن ما دولت منفور آمریکاست، نه مردم آمریکا. و کشورهای اروپایی حیله‌گری مثل فرانسه و انگلیس دوست آمریکا هستند. بنابراین طبق این فرمایش حضرت، دوست دشمن هم دشمن است. اما کو ذرّه‌ای بصیرت سیاسی در مسئولین امور خارجه ما! 

جناب ظریف ، کدام آدم عاقلی با دشمن خود اینگونه معامله می‌کند؟! کدام عاقلی از یک سوراخ دو بار گزیده می‌شود؟! شما از سوراخ زهرآلود اروپایی ها چند بار تا حالا گزیده شده‌اید؟ یکی دو بارش را ماها می‌دانیم مثل برجام و معاهده با شرکت پژوی فرانسه! خیلی‌ها را مردم ما نمی‌دانند اما شما که می‌دانستی چرا؟! آنها هیچگاه ، تقریبا هیچگاه ، به وعده‌های خود عمل نکرده‌اند و نمی‌کنند. چرا باز هم نظام و مجمع تشخیص مصلحت را تحت فشار قرار می‌دهی برای تصویب پالرمو و اف‌ای‌تی‌اف ننگین!!

به خود بیایید و به جوانان دانشمند و انقلابی کشور خود بها بدهید. مطمئن باشید مردم هم پشت شما خواهند ایستاد. 


مطالب بیشتر:

نتیجه اعتماد به دنیا و کدخدا

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

همنشین بى خرد مباش که او کار خود را براى تو آراید و دوست دارد تو را چون خود نماید.


بی‌خرد کیست؟ ملاک خردمندی چیست؟ آیا کسی که مدرک کارشناسی ارشد و دکترا دارد خردمند حساب می‌شود؟

بی‌خرد یعنی فرومایه ؛ یعنی ارزش انسان و هدف زندگی انسانی را نمی‌داند. یعنی چشم ظاهربین دارد، هدفش از زندگی دنیا جمع کردن ثروت و شهرت است به همراه سیر کردن شهوتش. فرای زندگی دنیوی را اعتقاد ندارد، شاید در ظاهر بگوید اصول دین را قبول دارم اما اگر به زندگی‌اش نگاه کنی ذرّه‌ای به مرگ و معاد باور ندارد. 

مثل کسانی که ژست روشنفکری می‌گیرند و پُز مدرک دکترایشان را می‌دهند، در همه‌ی زمینه‌های دینی و مذهبی اظهار فضل می‌کنند درحالی که احکام شرعی اولیّه خود را بلد نیستند! چنین کسانی اصلا شایسته همنشینی و الگوبرداری نیستند، چون انسان را از حقیقت زندگی انسانی دور می‌سازند.

یکی از مصادیق چنین افرادی سلبریتی‌های پر افاده‌ای هستند که فقط تبلیغ مد روز می‌کنند. انگار تا صدها سال می‌خواهند زنده بمانند، غافل و مست ثروت و شهرت هستند. اینان به واقع بی‌خرد و بی‌عقل هستند. 

حضرت امیر علیه السلام درباره انتخاب دوست و همنشین توصیه می‌فرمایند که به  تیپ و خوش لباسی و مدرک دکترایش نگاه نکنید ؛ به خرد و عقل مطابق با شرع او نگاه کنید. گاهی یک نفر روستایی بیسواد بسیار بامعرفت‌تر و خردمندتر از دکتر و مهندس است. حتما تا به حال تجربه کرده‌اید، نه؟ 


مطالب بیشتر:

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام درباره عظمت علم الهی می‌فرمایند:

... از علم او پنهان نیست شمار قطره های باران، و نه ستارگان آسمان، و نه آن خاکریزه ها که باد با خود به هوا بردارد، و نه موری که بر سنگی صاف پای گذارد، و نه آرام جای مورچه‌ای  خرد و باریک  در شبی سیاه و تاریک. می داند جای افتادن برگهای درختان را، و آهسته باز و بسته شدن دیدگان را. و گواهی می دهم که جز خدای یکتا خدایی نیست، و او را همانند و همتایی نیست...


مولایمان امیرالمومنین  علیه السلام  چه زیبا عظمت علم خداوند قادر متعال رابه تصویر می‌کشد. خداوند تعداد قطره‌های باران را با تمام جزئیاتش می‌داند. در ذهن خود مجسّم کنید، مورچه سیاهی را که روی سنگ سیاهی در حرکت است، قطرات باران به شدت روی سنگ سیاه می‌خورد و شَتَک می‌زند به بدن مورچه. ذرات خاکی که از روی سنگ به هوا پرتاب شده‌اند به بدن کوچک مورچه می‌نشینند. حال خداوند عزیز و مهربان ما تعداد ذرات خاک و تعداد ذرات آبی که روی بدن این مورچه است را می‌داند. وزن مورچه و تمام نیازها و دردهای او را هم می‌داند.

برگی که از درخت جدا می‌شود و سوار بر باد می‌چرخد و می‌رقصد، چه کسی جز خدا می‌داند که این برگ کجا آرام می‌گیرد و سرنوشتش چگونه رقم می‌خورد؟! خوارک چه حیوانی می‌شود؟! چه تعداد ذره خاک بر آن نشسته و چه وزنی دارد؟!

چنین خدایی آیا سزاوار ستایش و بندگی خالصانه نیست؟! من گنهکار روسیاه چگونه در برابر چنین خدایی قلدری می‌کنم و به علم و توانایی خودم می‌نازم!؟ وای بر من که ذرّه‌ای به غیر خدا دل ببندم در حالی که خداست یگانه معشوق و یگانه معبود همه مخلوقات جهان هستی اعم از انس و جن و اشیاء و حیوانات!


مطالب بیشتر:

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام فرمودند:

اى مردم! خوشا کسى که پرداختن به عیب خویش وى را از عیب دیگران باز دارد. خوشا کسى که در خانه نشیند و قوت خود خورد، و به فرمانبردارى پروردگار روى آرد، و بر گناه خود بگرید تا سرگرم کار خویش باشد و مردم را از گزند خود آسوده گذارد.


چه خوب است اگر ساعتی از روز را به خودمان اختصاص دهیم. ساعتی در خانه‌ی خودمان که امن‌ترین نقطه جهان برای ماست، به فکر فرو رویم. به خودمان و کارهایی که کرده‌ایم و می‌کنیم فکر کنیم. به خود بگوییم: اگر این کار را دیگران انجام می‌دادند ما چگونه قضاوتشان می‌کردیم!؟

اگر رسیدیم به اینکه کارمان اشتباه بود و عیب از خودمان است، سر در گریبان برده و به خودمان، به هدف و آینده‌مان فکر کنیم. سرگرم اصلاح کار خویش باشیم تا دیگران از گزند ما و اعمال ما در آسایش باشند. 

خیلی خوب است که گاهی با خود و خدایمان خلوت کنیم. در خلوت خانه‌ به خالق مقتدر خود فکر کنیم و بر گناهان خود بگریم. گریه‌ای که تنها دلیلش خدا و محبت به خدا باشد، خیلی خیلی آرامش بخش است و دل زنگارگرفته آدمی را پاک  و نورانی می‌کند. 


مطالب بیشتر:

سستى دل را با پایدارى درمان کن

پی نوشت:

آخر خطبه ۱۷۶ با ترجمه استاد شهیدی


گوهر نویس