گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «زودگذری دنیا» ثبت شده است

 

حضرت امیر علیه السلام در توصیف کسانی که خواهان دنیا نیستند می‌فرمایند:

...آنان که خواهان دنیا نیستند، دلهاشان گریان است، هر چند بخندند، و اندوهشان فراوان است، هر چند شادمان گردند، و با نفس خود در دشمنى بسیار به سر برند، هر چند دیگران بدانچه نصیب آنان شده، غبطه خورند ...


کسانی که دل به دنیا نبسته‌اند ، دل‌هایشان زنده و محل آمد و شد انوار الهی است. دلی که زنده باشد از شدت محبت به خدا گریان و مشتاق است هر چند که در ظاهر بخندد. اینان کسانی هستند که دائم با نفس خود در جدالند، زد و خورد دارند ، نفس آنها گاه زخمی و گاهی شهید می‌شود ، نفس اماره خود را به بند کشیده‌اند و اجازه هیچ سرکشی را به او نمی‌دهند. خوشا به سعادت چنین کسانی!

مطالعه بیشتر:

 علم بهتر است یا ثروت؟! پاسخ مولا امیرالمومنین ع

مرگ نزدیک است آماده باشیم!

همیشه ترک گناه آسان‌تر از توبه است

تنها راه ریشه کن کردن بدی‌ها

آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه

گوهر نویس

حضرت امیرالمومنین علیه السلام بعد از نکوهش دنیا نکته‌ای قابل توجه می‌فرمایند:

... خداوند تعالى آن(دنیا) را براى دوستانش نگزید، و در دادن آن به دشمنانش بخل نورزید. خیر آن اندک است، و شر آن آماده، فراهم آن پریشان، و ملک آن ربوده، و آبادان آن رو به ویرانى نهاده. آنچه ویران گردد، خانه خوبى نیست و به کار نیاید...


دوستان خدا می‌دانند که عمر دنیا نسبت به آخرت خیلی ناچیز است و اصلا ارزش دل بستن و رحل اقامت افکندن را ندارد. اما دشمنان خدا رهایشان کن که هر چه می‌خواهند به دنیا و خوشی‌های دنیا دل ببندند. مثل کسی که به کف روی آب یک کاسه دل خوش کند و خوشحال و پای‌کوبان چشمش به کف روی آب باشد و به آن دل ببندد و به دیگران فخر فروشی کند. آیا نمی‌گویید او دیوانه است؟! بله کسی که به دنیا و خوشی‌های زودگذر دنیا دل ببندد مثل همان کسی است که به کف روی آب دل بسته! واقعا دیوانه نیست!؟

مطالعه بیشتر:

 فرار از خدا به سوی خدا

فریفته دنیایى و سرزنشش مى نمایى!؟

بانگ هر روز فرشته

خود را بخرید و آزاد کنید!

دسته بندی مردم در کلام امیرالمومنین ع

گوهر نویس

 


حضرت امیرمومنان علی علیه السلام فرمود:

مرگ نزدیک است و همصحبتى دنیا اندک.


مراد از همصحبتی با دنیا ، همراه و همنشین بودن با مردم دنیا یا با مواهب و نعمت‌هاى حیات دنیوی است. نزدیکی مرگ حقیقتى است که همگان آن را مى‌دانیم و آثار آن را همه روز با چشم مشاهده می‌کنیم. هر روز پیکر بى جان بعضى از دوستان یا غیر دوستان را مى‌بینیم که بر دوش دیگران به سوى آرامگاه‌شان حمل مى‌شود.


ای کاش عبرت بگیریم و هر لحظه که گفتند وقت شما تمام است، برگه امتحان را بالا بگیریم و تحویل دهیم!

گوهر نویس

 


حضرت علی  علیه السلام خانه دنیا را اینگونه توصیف می‌فرماید:

دنیا خانه اى است که از آن بگذرند، نه جایى که در آن به سر برند، و مردم در آن دو گونه اند: یکى آن که خود را فروخت و خویش را به تباهى انداخت، و دیگرى که خود را خرید و آزاد ساخت.

حضرت امیر علیه السلام  دنیا را خانه‌ای می‌داند که باید از آن عبور کرد نه اینکه دار اقامت انداخت و به ماندن در آن دل خوش کرد. خوشا به سعادت کسی که خود را از بند لذات پوچ دنیوی آزاد ساخت و به سوی نور حرکت کرد.

گوهر نویس

 


حضرت امیر علیه السلام درباره دل نبستن به دنیا می‌فرمایند:

در عزت و ناز دنیا بر یکدیگر پیشدستى مکنید، و به آرایش و آسایش آن شادمان مشوید، و از زیان و سختى آن ناشکیبا مباشید. که عزت و نازش پایان یافتنى است، و آرایش و آسایش آن سپرى شدنى، و زیان و سختى آن تمام شدنى، و هر مدتى از آن سرآمدنى و هر زنده‌ی آن مردنى.

نکته مهم:

این کلام شیرین حضرت از یک طرف به افراد مرفّه و ثروتمند هشدار می‌دهد که فریب این راحتی و آسایشی که دارید را نخورید، این آسایش سپری می‌شود و درد و رنج اخروی آن می‌ماند.و از طرف دیگر به افراد مستمند و ضعیف جامعه امید می‌دهد که صبر داشته باشید هر سختی تمام شدنی است. پس از هر سختی آسایشی نهفته است. زندگی حداکثر صد ساله دنیا در برابر زندگی بی‌نهایت اخروی قابل مقایسه نیست.


مطالعه بیشتر:

 انواع صدقه دادن و فوائد آن

قرآن بهترین بهار دلها

خاصیت دنیا در کلام حضرت امیر ع

نتیجه اعتماد به دنیا و کدخدا

گوهر نویس



حضرت علی علیه السلام درباره کوتاهی دنیا می‌فرمایند:

 بندگان خدا! شما را سفارش مى کنم این دنیا را که وانهنده شماست واگذارید، هر چند وانهادن آن را دوست نمى دارید. دنیایى که تن ها را کهنه مى کند، هر چند نو شدن آن را خوش دارید. مثل شما و دنیا، چون گروهى همسفر است که به راهى مى روند، و تا در نگرند آن را مى سپرند، و یا قصد رسیدن به نشانى کرده اند، و گویى بدان رسیده اند. چه کوتاه است.

 

مثل شما اهل دنیا مثل کاروانی هستید که پا در راه گذاشته و مشغول رفتن است و یک‌باره می‌بینند که به منزل رسیده‌اند. خیال می‌کردند خیلی راه طولانی است و باید مدت‌ها وقت صرف کنند تا به مقصد برسند، ولی هنوز خودشان را درست جمع نکرده بودند که یک‌باره می‌بینند، به منزل رسیده‌اند.

گوهر نویس