مسابقه مرگ

 

 

 

حضرت امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند:

بر چیزى پیشى گیرید که همگانتان را فراگیر است،  مرگ ،  که یک یک شما از آن ناگزیر است. همانا مردم پیش روى شمایند  و مرگ آنان بر شما آشکار  و مرگ از پس، شما رامى خواند  و شما در چنگال آن گرفتار،  سبکبار باشید تا برسید.

 

اگر مَردید در مسابقه‌ای از همه سبقت بگیرید که همه‌ی مردم دنیا در آن شرکت کرده‌اند. مسابقه‌ای فراگیر و عادلانه، فقیر و پولدار ، قدرتمند و ضعیف همه در آن یکسانند. مسابقه‌ای که پارتی بازی و رشوه در آن جایی ندارد. مسابقه مرگ!!!

در این مسابقه کسی برگ برنده را دارد که از تجربیّات برندگان قبلی بهره ببرد. کسانی که با همه‌ی کلاس و افاده به خط پایان رسیدند اما بدون توشه، توشه تقوا را یادشان رفته بود! جایزه که نگرفتند هیچ ، عذاب و شکنجه منتظر آنهاست. 

ای دوستان کلام مولایمان علی علیه السلام را به گوش جان بشنویم و زنجیرهای متعقّن شهوت ، قدرت و وابستگی به دنیا را از دست و پای خود باز کنیم تا سبکبار به خط پایان برسیم. سبکبار همراه با توشه ایمان به خدا و عمل صالح. ان‌شاءالله. 

 

مطالب بیشتر:

شما در دنیا فقط مهمان هستید

هشدار حضرت علی علیه السلام به مردم آن زمان و این زمان

مرگ او را بی‌آرام از وطنش برانَد

 ترس از پروردگار را شعار خود سازید

ترس از پروردگار را شعار خود سازید

 

حضرت امیر علیه السلام  درباره تقوا و پارسایی در دنیا می‌فرمایند:

آیا ندیدید آنان را که آرزوهاى دور و دراز در سر داشتند، و کاخهاى استوار مى افراشتند، و مالهاى فراوان مى انباشتند، چگونه خانه هاشان گورستان گردید،...  مالهاشان از آن وارثان، و زنانشان در خانه این و آن؟ ...  پس کسى که ترس از پروردگار را شعار خود سازد، در کار خیر از اقران خود پیش تازد، ... پس تقوى را غنیمت شمارید، و به کارى که درخور بهشت است روى آرید، که دنیا را نیافریده اند تا جاودان در آن به سر برید، بلکه آفریده اندش تا زود از آن بگذرید، و از کردار نیک براى خانه همیشگى توشه فراهم آورید.

کسانی که آرزوهای دور و دراز، آرامش و شیرینی زندگی را از آنها گرفته، دائم به  فکر انباشته کردن مال و ساختن خانه‌هایی شیک و زیبا هستند، غافل از آنکه هر لحظه ممکن است خانه‌ی زیبا و پر زرق و برق آنها فرو بریزد و گورستان خودش و همه تجملّات ساختگی‌اش شود. مالش را وارث می‌خورد و یک آب هم رویش، همسرش هم بعد از مدتی به نکاح مرد دیگری در‌می‌آید و خیلی زود او را فراموش می‌کند و تمام.

از نظر مولایمان امیرالمومنین علیه السلام بهترین کار این است که تقوا را شعار همیشگی خود قرار دهیم و این فرصت دو روزه دنیا را به خریدن بهشت همت بگماریم، بدانیم که دنیا آفریده شده برای گذشتن نه ماندن! دنیا فقط خانه‌ای است برای فراهم کردن توشه برای خانه‌ی همیشگی آخرت.

باور کنید که بهترین توشه جلب و جذب محبت امام حسین علیه السلام است، فرصت چند روزه دنیا را غنیمت شماریم و بشتابیم به سوی حماسه میلیونی اربعین، قلوب زنگار گرفته‌مان را به اقیانوس مردمی حسینی بسپاریم تا شفاف به عشق حسینی شود.

باور کنید ارزشش را دارد که قرض کنیم و به زیارت اربعین برویم ، یکی از خادمان عراقی می‌گفت: به خدا قسم دوست دارم هر چه دارم برای زائران امام حسین علیه السلام خرج کنم تا اینکه فقیر شوم ، از امام حسین علیه السلام خواهش کردم که مرا فقیر کند در راه خودش و برای خودش. اشک می‌ریخت و این‌ها را می‌گفت.

مطالب بیشتر:

پرده‌ای میان خود و خدا باقی بگذار هر چند نازک

هیچ کاری با تقوا اندک نیست

تعریف پارسایی از زبان امیر مومنان علیه السلام

پرده‌ای میان خود و خدا باقی بگذار هر چند نازک

 

حضرت علی علیه السلام  می‌فرمایند:

از خدا بترس هر چند ترسى اندک بود، و میان خود و خدا پرده اى بنه هر چند تنک بود.

همه پل‌ها را پشت سر خود خراب نکن، کار خود را با خدا یکسره مگردان. بین خود و خدایت پرده‌ای هر چند نازک باقی بگذار ، حدود احکام الهی را حفظ کن، به کلی پرده دری مکن و جای آشتی باقی بگذار.

نکته:

فرض کنید فرزندی به مادرش تندی کند و آنچنان بد و بیراه بگوید که دل مادر را بسوزاند، قهر کند و از خانه بیرون بزند. چنین فرزندی اگر هم بخواهد برگردد خودش شرمنده تر است، همه پل ها را پشت سرش خراب کرده اما اگر برگردد باز مادر او را با آغوش باز می‌پذیرد. مهر مادری قطره‌ای از اقیانوس مهر و محبت خدا به بندگانش است پس راه توبه باز است همیشه! اما کاری نکن که خودت آنقدر شرمنده باشی که گمان کنی هیچ راه بازگشتی نیست!

البته دقت کنید که نا امیدی از رحمت خدا خودش بزرگترین گناه است.

مطالب بیشتر:

ای مردم! همانا بر شما از دو چیز بیشتر می‌ترسم

توصیف دنیا در بیان امیر بیان

فرار از خدا به سوی خدا

شادی و غم واقعی به چیست؟!

هیچ کاری با تقوا اندک نیست

 

مولایمان امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند:

هیچ کاری با تقوا اندک نیست و چگونه اندک بُوَد آنچه پذیرفتنی است.

عملی که خالصانه و همراه با تقوا انجام شود، در درگاه عظیم الهی مورد قبول واقع می‌شود.و کاری که خداوند عزیز متعال قبول کند بسیار ارزشمند و بزرگ است. چون خود خدا و صفات خدا بزرگ و بی‌نهایت هستند.

کلام حضرت امیر ع درباره انجام مستحبّات

 

مولا امیر المومنین علیه السلام درباره انجام مستحبّات می‌فرمایند:

اگر مستحبّات ، واجبات را زیان رساند، بنده را به خدا نزدیک نگرداند.

چه بسیارند افرادی که به مستحبّات بیشتر اهمیت می‌دهند تا واجبات! مثلاً خانم‌هایی که به زیارت مشاهد مشرفه و حرم‌های امامان معصوم علیهم السلام می‌آیند اما حفظ حجاب که واجب است را جدّی نمی‌گیرند.

و چه بسیارند کسانی که بخاطر انجام یک مستحب، کار حرامی مرتکب می‌شوند! مثلاً برای دست رساندن به ضریح امامان علیهم السلام به بقیه فشار می‌آورند و باعث آزار و اذیت دیگران می‌شوند.

تعریف پارسایی از زبان امیر مومنان ع

 

امام علی علیه السلام در تعریف پارسایی می‌فرمایند:

ای مردم! پارسایی، دامن آرزو  درچیدن است،

و شکر نعمت حاضر گفتن،

و از ناروا پارسایی ورزیدن.

نکته قابل توجه: تقوا و پارسایی فقط به ترک گناه  نیست، علاوه بر دوری از محرّمات الهی باید نعمت‌های حاضر خدا را شکر گفت و از آرزوهای دراز و بی‌ثمر پرهیز کرد. داشتن آرزوهای دراز و دور از توان انسان، به مرور زمان منجر به شکستن خطوط قرمز الهی خواهد شد.

حضرت امیر ع برای چه کسانی طلب آمرزش می‌کند؟

 

امیر مومنان علی علیه السلام می‌فرمایند:

خدا بیامرزد مردی را که حکمی را شنید و نیک فهم کرد،

خدا را حاضر دید و از گناه ترسید.

در پی حق رفت و بدان رسید، آرزو را سرکوب کرد و با هوسِ خویش جنگید.

شکیبایی را مرکب نجات ساخت و پرهیزگاری را برگ روز وفات.

چه بسیار افرادی که با کج فهمی احکام دین، به بیراه رفتند و از عالِم‌های شدند که اذا فسد العالِم فسد العالَم. باید به همراه تحصیل، تهذیب را جدی بگیریم و الا علم روی علم ،فقط حجاب روی حجاب است.

پی نوشت:

برگرفته از خطبه ۷۶ ، ص ۵۶