من آنم که من دانم!

ضمن تبریک پیروزی تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران

 

یکی از توصیه‌های علمای اخلاق این است که انسان همیشه به نفس خود بد بین باشد و از جهت قرب به خدا، خود را از هم کمتر پندارد تا انگیزه تلاش برای رسیدن به مقامات بالاتر را از دست ندهد.

جناب سعدی در حکایتی می‌گوید:

یکی از بزرگان به محفلی اندر ، همی ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه کردند ؛ سر برآورد و گفت: من آنم که من دانم!

شخصم به چشم عالمیان، خوب منظر است .......... وز خبث باطنم سر خجلت فتاده پیش

طاووس را به نقش و نگاری که هست، خلق ........ تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش

تنها راه ریشه کن کردن بدی‌ها

 

حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

بدى را از سینه جز خود برکن با کندن آن از سینه خویشتن.

نکته‌ای فوق العاده:

مراد حضرت این است که اگر می‌خواهی دیگران را از شرّ و بدی رها کنی و محیط خانواده و جامعه را از آلودگی نجات دهی، یک راه آسان و در عین حال دشوار وجود دارد، آن هم این است که ابتدا بدی و سیاهی گناه را از سینه خودت ریشه کن کنی. بله تا زمانی که سیاهی گناه سینه‌ام را آلوده کرده ، نمی‌توانم دیگران را از سیاهی بیرون بکشم حتی اگر بخواهم و تلاش کنم باز اثر ندارد.