حضرت علی علیه السلام در مورد آفرینش آسمان‌ها فرمودند:
آسمان را که دودى بود متراکم، بخواند، بیامد و سر بر خط گذاشت ، و هر جزء آن جزء دیگرى را نگاه داشت. پس، درهاى بسته آن را بگشاد، و بر شکافها نگهبانانى از شهابهاى روشن نهاد، و نگاهشان داشت چنان که باید، تا در فضاى شکافته به جنبش در نیاید، و بفرمود به آسمان تا بماند، گردن نهاده به فرمان، و آفتاب را آیتى کرد روشن کننده که به روز درآید، و ماه را آیتى که تاریکى شب، نور آن بزداید. پس آفتاب و ماه را در منزلگاههاشان روان فرمود، و مدت گردش آن دو را در خانه ها معین نمود تا بدین گردش، روز را از شب دانند و حساب سالیان واندازه گیرى زمان را توانند.
مولایمان امیر المومنین علیه السلام چه زیبا آسمان را توصیف می‌فرماید، گزاره‌های علمی را بیان می‌کند که شاید قرن‌ها بعد کشف شوند و شاید نه!
دوستانی که تحصیلات جدید در این زمینه دارند نظر دهند لطفا.
مطالب بیشتر:
