حضرت امیر علیه السلام درباره اثرات نفس کشیدن انسان می‌فرماید:
آدمی با دمی که برآرد گامی به سوی مرگ بردارد.
اگر کسی بپرسد نفس کشیدن آدمی چه اثراتی دارد؟! چه جوابی داریم!؟
تنها چیزی که به ذهنمان نمی‌رسد همین است که یک گام به مرگ نزدیک‌تر شده‌ایم!
انگار
حضرت امیرعلیه السلام تنها اثر مهم نفس کشیدن را همین می‌داند.
حضرت علی علیه السلام نکته جالبی درباره صدقه دادن به فقرا مطرح می‌فرمایند:
از بخشیدن اندک شرم مدار که محروم کردن اندک‌تر از آن بود.
در یکی از پست‌های گذشته گفته شد سخاوت، بی‌خواستن بخشیدن است. اما وقتی فقیری یا کسی که می‌گوید فقیر است(هر چند به دروغ) از ما درخواست کمک می‌کند، ردّ کردن جایی در سیره اهل بیت علیهم السلام ندارد، بلکه باید یک چیزی هر چند اندک به او داد. شاید واقعا نیازمند باشد.
امیر بیان امیرالمومنین علیه السلام در تعریف سخاوت می‌فرمایند:
سخاوت بی خواستن بخشیدن است.
و آنچه به خواهش بخشند یا از شرم است و یا از بیم سخن زشت شنیدن.
کمک‌های مالی به فقرا که از طریق صندوق صدقات کمیته امداد امام خمینی ره یا صورت‌های دیگر انجام می‌گیرد یکی از مصادیق مهم و اساسی بی خواستن بخشیدن است.
ما که صدقه می‌اندازیم کسی از ما خواهش نکرده و این سخاوت است. البته مقدار صدقه انداختن را هم باید بالا ببریم نباید به سکه‌های ۲۰۰ و ۵۰۰ تومانی اکتفا کرد.
امیر مومنان علی علیه السلام می‌فرمایند:
خوشا کسی که معاد را به یاد آوَرد و برای حساب کار کرد،
و به گذران روز قناعت نمود و از خدا راضی بود.
باور داشتن به روز جزا جلوی بسیاری از ظلم‌ها و گناهان را می‌گیرد. وقتی این معادباوری با صفت قناعت و رضا به رضای خدا همراه شود چیزی جز سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت نخواهد بود.
حضرت علی علیه السلام به یکی از یاران خود که از بیماری شکوه می‌نمود، فرمود:
خدا آنچه را از آن شکایت داری موجب کاستن گناهانت گرداند،
چه در بیماری مزدی نیست لیکن گناهان را می‌کاهد و می‌پیراید چون پیراستن برگ درختان.
با هر گناهی، برگی از درخت سبز روح‌مان زرد می‌شود. بیماری این برگ‌های فاسد شده را می‌پیراید. البته توبه‌ی نصوح آنچنان اثرات گناه را پاک می‌کند که گویی اصلا گناهی نبوده ، به عبارت دیگر توبه برگ سبز جدیدی جایگزین برگ زرد می‌کند.
مولا امیر المومنین علیه السلام درباره انجام مستحبّات می‌فرمایند:
اگر مستحبّات ، واجبات را زیان رساند، بنده را به خدا نزدیک نگرداند.
چه بسیارند افرادی که به مستحبّات بیشتر اهمیت می‌دهند تا واجبات! مثلاً خانم‌هایی که به زیارت مشاهد مشرفه و حرم‌های امامان معصوم علیهم السلام می‌آیند اما حفظ حجاب که واجب است را جدّی نمی‌گیرند.
و چه بسیارند کسانی که بخاطر انجام یک مستحب، کار حرامی مرتکب می‌شوند! مثلاً برای دست رساندن به ضریح امامان علیهم السلام به بقیه فشار می‌آورند و باعث آزار و اذیت دیگران می‌شوند.
حضرت امیر علیه السلام درباره آداب بخشش و صدقه دادن می‌فرمایند:
بخشنده باش نه با تبذیر و انداره نگه دار و بر خود سخت مگیر.
اولاً حتما دست بخشنده باید داشت، ثانیاً در بخشش ،اسراف نباید کرد. ثالثاً این بخشش نباید طوری باشد که زندگی را بر خود ، خانواده و اهل و عیالش سخت کند.
مولایمان علی علیه السلام در وصف آفرینش انسان می‌فرماید:
با شما سخن گویم از این انسان که در تاریک‌جاى زهدانش بیافرید،
و در پرده‌هاى تیره اش در پیچید. نطفه اى بود جهنده و پلید،
سپس خونى شد لخته و نا تمام، و بچه اى در شکم مام،
و شیرخواره اى از پستان، و کودکى در خور دبستان ...
انسان اگر بداند که ابتدا چه بوده، نطفه‌ای جهنده و پلید! و در آخر هم چه می‌شود، مرداری بدبو و غیر قابل تحمل. هرگز تکبّر نورزد هرگز!
کلام حضرت علی علیه السلام در به تصویر کشیدن روز قیامت:
تا آن گاه که جهان سرآید، و بانگ نیستى برآید.
رشته کارها گسسته گردد و بناى روزگار در هم شکسته.
چون نوبت خفتن به سر رسد و رستاخیز در رسد، آنان را از شکاف گورها، و دل مورها، و لانه پرندگان و کُنام درندگان، و درون مغاک بیرون آرد.
شتابان، فرمان او را نیوشا، در رفتن به بازگشت‌گاه او، کوشا.
تنها راه نجات ، افزایش محبّت و معرفت به ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین است. شناخت به همراه دوست داشتن ایجاد انگیزه می‌کند و منجر به ترک گناهان می‌شود. ان‌شاءالله
حضرت امیر المومنین علی علیه السلام گوهر انسانیّت انسان را به ما گوشزد می‌فرماید:
خدا شما را برگزید از دیگر جانداران، به دادن نعمتهاى فراوان، و بخششهاى شایان،
و ترسانیدتان از عذاب آن جهان با حجتهاى روشن و رسا در بیان.
سپس در بیان ویژگی‌های دنیا می‌فرماید:
چه دنیا، آبشخورى است تیره و تار، فریبکارى است زود گذار، سایه اى است ناپایدار، تکیه گاهى است نا استوار.
حضرت ویژگی‌های دنیا را در یک جمله بسیار زیبا بیان فرمودند. دنیایی که هم زود‌گذر است و هم فریبکار، مثل سایه، حاشیه‌ای است بی‌محتوا و ناپایدار ، غیر قابل اعتماد است و سست بنیان.
