کلام حضرت امیر ع در ستایش دنیا!

 

مولایمان امیر المومنین علیه السلام در نکوهش دنیا می‌فرمایند:

چه ستایم خانه‌ای را که آغاز آن رنج بردن است، و پایان آن مردن.

در حلال آن حساب است و در حرام آن عقاب.

آنکه در آن بی‌نیاز است، گرفتار است و آنکه مستمند است اندوهبار.

چه بسیار دیده یا شنیده‌ایم افرادی را که ثروت آنها برای ده نسلشان کافی است اما دریغ از یک روز خوش. و چه بسیار فقرایی که  به خاطر فقر، همیشه در اندوه و حسرت مال دیگران هستند.

 چاره چیست؟ راه چاره فقط بالابردن معرفت و محبت به خدا و اولیای الهی است.شناخت خدا و سنت‌های الهی به انسان کمک می‌کند که در دارایی و نداری خدا را همیشه حاضر و ناظر ببیند و با آرامش و صفا زندگی کند.

 

تعریف پارسایی از زبان امیر مومنان ع

 

امام علی علیه السلام در تعریف پارسایی می‌فرمایند:

ای مردم! پارسایی، دامن آرزو  درچیدن است،

و شکر نعمت حاضر گفتن،

و از ناروا پارسایی ورزیدن.

نکته قابل توجه: تقوا و پارسایی فقط به ترک گناه  نیست، علاوه بر دوری از محرّمات الهی باید نعمت‌های حاضر خدا را شکر گفت و از آرزوهای دراز و بی‌ثمر پرهیز کرد. داشتن آرزوهای دراز و دور از توان انسان، به مرور زمان منجر به شکستن خطوط قرمز الهی خواهد شد.

مناجات و نیایش حضرت امیر ع با حضرت حق

حضرت امیر علیه السلام در نیایشی با خداوند علیّ متعال اینگونه می‌فرماید:

خدایا بر من ببخشای نگاه‌هایی را که نباید،

و سخنانی که به زبان رفت و نشاید،

و آنچه دل خواست و نبایست،

و آنچه بر زبان رفت از ناشایست.

مولایمان علی علیه السلام در این کلام منشأ مهمترین گناه‌ها را برای ما بیان فرموده ، چشم و زبان و قلب سه عضوی هستند که اغلب گناهان را رهبری می‌کنند.از گناه زبان دو بار طلب بخشایش می‌فرماید، شاید به خاطر این است که گاهی  حرفی  می‌زنیم که بد نیست اما عاقبت و عوارض بدی دارد و گاهی خود حرفی که می‌زنیم ناشایست است.

حضرت امیر ع برای چه کسانی طلب آمرزش می‌کند؟

 

امیر مومنان علی علیه السلام می‌فرمایند:

خدا بیامرزد مردی را که حکمی را شنید و نیک فهم کرد،

خدا را حاضر دید و از گناه ترسید.

در پی حق رفت و بدان رسید، آرزو را سرکوب کرد و با هوسِ خویش جنگید.

شکیبایی را مرکب نجات ساخت و پرهیزگاری را برگ روز وفات.

چه بسیار افرادی که با کج فهمی احکام دین، به بیراه رفتند و از عالِم‌های شدند که اذا فسد العالِم فسد العالَم. باید به همراه تحصیل، تهذیب را جدی بگیریم و الا علم روی علم ،فقط حجاب روی حجاب است.

پی نوشت:

برگرفته از خطبه ۷۶ ، ص ۵۶

از خلقت آدمی شگفت گیرید!

مولای متقیان علی علیه السلام می‌فرمایند:

از این آدمی شگفت گیرید:

با پیه می‌نگرد و با گوشت سخن می‌گوید و با استخوان می‌شنود و از شکافی دم برمی‌آورد!

شگفت زده شدن از خلقت آدمیزاد برای عبرت گرفتن است، با یک تکه چربی (چشم) گناه نکنیم. با یک تکه گوشت (زبان) هر چه دلمان می‌خواهد نگوییم. با یک تکه کوچک استخوانی (گوش) هر چه دوست داریم نشنویم. چون اگر خدا بخواهد می‌تواند در یک چشم برهم زدنی این شکاف تنفسی را ببندد.

توشه گیری از دنیا در کلام حضرت امیر ع

 

حضرت امیر علیه السلام درباره توشه گیری از دنیا می‌فرمایند:

در دنیا از دنیا چندان توشه بردارید که فردا خود را بدان نگاه دارید.

پس، بنده باید پروای پروردگار دارد،

خیرخواه خود باشد و پیش از رسیدن مرگ توبه آرد،

بر شهوت چیره شود و ...

مولایمان علی علیه السلام در آخر کلام خود یک دعای ویژه برای ما می‌کنند:

از خدای سبحان خواهانیم که ما و شما را از کسانی بدارد که نعمت، آنان را به راه سرکشی در نیارد،

و هیچ چیز ، از اطاعت پروردگارشان مشغول ندارد و پس از مرگ اندوه و پیشمانی به آنان روی نیاورد.

اینکه خیلی از ما از نعمت‌های خدا برای معصیت خدا بهره می‌بریم و عین خیالمان نیست، نشانه غفلت است. اولین  و مهمترین راه از بین بردن این غفلت ، کسب شناخت و معرفت نسبت به خدای مهربان است با مطالعه و پرسش از عالمان دین برای دفع شبهات در ذهنمان و ...

مرگ از دید آقایمان حضرت علی علیه السلام چگونه است!؟

 

ایشان می‌فرمایند:

به خدا که با مردن چیزی به سر وقت من نیامد که آن را نپسندم!

و نه چیزی پدید گردد که آن را نشناسم.

بلکه چون جوینده آب به شب هنگام بودم که ناگهان به آب رسد!

ما هم می‌توانیم چنین مرگی را تجربه کنیم فقط یک یا علی می‌خواهد و البته یک اراده قوی برای علی وار زیستن.

نگویید : ای بابا تو این دوره زمونه کی می‌تونه علی‌وار زندگی کنه؟!

یک نمونه زنده و بزرگ آن، ولی امر مسلمین جهان امام خامنه‌ای  هستند که باید قدر ایشان را بدانیم و برای سلامتی و طول عمر بابرکت ایشان دعا کنیم.

شادی و غم واقعی به چیست؟!

 

مولایمان حضرت علی علیه السلام درباره اسباب شادی و غم می‌فرمایند:

شاد باش بدانچه از آخرتت به دست آورده‌ای ،

و اندوهناک باش بر آنچه از دست داده‌ای.

بدانچه از دنیا به دست آری فراوان شادمان مباش،

و بدانچه از دست داده‌ای ناشکیبا و نالان مباش.

تو را در بندِ آن باید که پس از مرگ شاید.

شادی زود گذر دنیوی همان طور که زود می‌آید زود هم می‌رود و حداکثر پایداری آن طول زندگی دنیوی انسان است مثلا شاید حداکثر ۱۰۰ سال! اما پایداری شادی اخروی به مقدار مدت زمان آن است که بی‌نهایت فقط کلمه‌ای است برای نشان دادن زمان زندگی ابدی!

تعریف علوی اعتدال و میانه‌روی

 

حضرت امیر علیه السلام در مورد اعتدال می‌فرمایند:

میاته رو باش و از زیاده‌روی دست بدار!

و امروز، فردا را به خاطر آر و از مال نگاه‌دار چندان‌که تو را کارساز است.

و زیادت را پیشاپیش فرست برای روزی که تو را بدان نیاز است.

متأسفانه دولت اعتدال با شعار اعتدال در بعضی از موارد آنچنان بیت‌المال را چوب حراج می‌زند که انسان گمان می‌برد اصلا آقایان اعتقادی به روز حساب ندارند!

این چه اعتدالی است که یوم الحسره را به فراموشی سپرده!

ای کاش این کلام امیر المومنین علیه السلام سر لوحه همه ما باشد مخصوصا شعاردهندگان اعتدالی.

توصیف دنیا در بیان امیر بیان

ریشه کلمه دنیا از دنی و دنائت است ، یعنی دنیاطلبی به پستی ختم می‌شود اما اگر دنیا پلی برای رسیدن به آخرت باشد به سعادت نهایی ختم می‌شود. مولای متقیّان علی علیه السلام در توصیف دنیا می‌فرماید:

ساکنان خود را می‌جهانَد تا به سر منزل نیستی کشاند،

همسایگان خویش را می‌رانَد و به گوش آنان آهنگ مرگ می‌خواند.

شیرین آن تلخ است و ناگوار، روشن آن تیره است و تار...

پس بندگان خدا از خانه‌ای که سرنوشت مردم آن نیستی است قصد رفتن کنید، مبادا مغلوب آرزو شوید و آهنگ ماندن کنید.

پی نوشت:

برگرفته از خطبه ۵۲ ص ۴۴