بخشی از دعای شریف ابوحمزه ثمالی:
بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ دَعَوْتَنِی إِلَیْکَ وَ لَوْ لا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ.
(تو را به تو شناختم، و تو مرا بر هستى خود راهنمایى فرمودى، و به سوى خود خواندى، و اگر راهنمایى تو نبود، من نمی‌دانستم تو که هستى؟)
خدایا اگر راهنمایی و لطف تو نبود، من چگونه تو را می‌شناختم؟ من چیزی جز جهل و فقر و نیاز نیستم. من نیستی محض بودم ، تو مرا هستی بخشیدی و به سوی خود خواندی. خدایا چگونه شکرت را به جای آورم؟ تو مرا رها نکردی و بواسطه اولیاءالهی راه سعادت را به من نشان دادی.
مطالب بیشتر؛
خدایا با ریزترین اشیاء، بزرگترین قدرت‌ها را به خطر انداخته‌ای!
اولا که حرف امام سخنی توش نیست...
به نظرم اظهار نظر مقابل حرف امام غلطه...
+ دلم میخواد این پست منو بخونید دلم میخواد نظرتونو بدونم.