حضرت علی علیه السلام در توبیخ دنیاپرستان می‌فرماید:
... شما را چه مى شود که به اندک دنیا، که به دست مى آورید، شاد مى شوید، و از بسیار آخرت، که از دستتان مى رود، اندوهناک نمى گردید؟ و اندک دنیا را که از دست مى دهید، ناآرامتان مى گرداند، چندان که این ناآرامى در چهره هاتان آشکار مى شود...
من را چه می‌شود؟ بله خودم را می‌گویم! به اندک مال دنیا که دست یابم آنچنان مست شادی می‌شوم که ساعت‌ها خدا و مرگ را فراموش می‌کنم. وای بر من وقتی که نماز صبحم قضا می‌شود و انگار نه انگار! اندوهی به خود راه نمی‌دهم! بسیار آخرت از دستم رفته اما نمی‌فهمم چون معرفت و محبتم به پروردگار کم است.
نکته:
دنیا با همه مخلّفاتش در برابر آخرت قابل مقایسه نیست و صفر در برابر بی‌نهایت است هم ازلحاظ زمانی و هم از لحاظ اندازه و نعمت‌ها و عذاب‌هایش. پس اگر تمام ثروت دنیا را به ما بدهند در برابرش یک نماز صبح از ما قضا شود ارزشش را ندارد! بله ندارد و ای کاش که این را بفهمیم و باور داشته باشیم!
مطالب بیشتر:
آنچه از مالت رفت و تو را پند آموخت!
خشم‌تان فقط برای خدا باشد!
با هر آدمى دو فرشته است که او را مى پایند
