بخشی از وصیت نامه مولایمان حضرت علی علیه السلام

وصیت مولایمان حضرت علی علیه السلام :

 اما وصیت من: خدا! چیزى را شریک او میارید و محمد (صلی الله علیه وآله) ! سنت او را ضایع مگذارید! این دو ستون را بر پا بدارید و این دو چراغ را افروخته نگهدارید، و نکوهشى بر شما نیست مادام که پراکنده نیستید و پایدارید. هر کس به اندازه توان خود بکوشد، و بر نادانان آسان گیرد و مخروشد، که پروردگارتان مهربان است و دینتان راست، و امام شما داناست. من دیروز یار شما بودم و امروز براى شما مایه پند و اعتبار، و فردا از شما جدا و به کنار. خدا مرا و شما را بیامرزاد! 

نکات مهم سفارش شده :

۱- اصل توحید و نبوّت را جدی بگیرید و این دو چراغ را همیشه در دل خود روشن نگه دارید.

۲- مادامی که وحدت اجتماعی خود را در برابر دشمنان اسلام حفظ کنید نکوهشی بر شما نیست.

۳- مانند پروردگارتان مهربان باشید و بر کسی که جاهل است سخت نگیرید.

۴- هر کسی به اندازه توان و استعداد خود بکوشد و دین را بفهمد و طبق دستورات امام خویش عمل کند.

۵- بدانید که امام شما با همه قدرت و علم و بزرگی خود در برابر خدا به راحتی تسلیم مرگ می‌شود و این باید مایه پند و عبرت شما باشد. گمان نکنید که مال و ثروت و قدرت در دنیا می‌تواند جلوی مرگ را بگیرید هر لحظه ممکن است در حال فرار یقه شما را بچسبد!

مطالب بیشتر:

 فرار از خدا به سوی خدا

فریفته دنیایى و سرزنشش مى نمایى!؟

بانگ هر روز فرشته

خود را بخرید و آزاد کنید!

زمین و آسمان را برای مصلحت شما برپاشان داشته‌اند

حضرت علی علیه السلام در توصیف خدمت رسانی آسمان و زمین می‌فرمایند:

... بدانید زمینى که شما را بر پشت خود مى برد، و آسمانى که بر شما سایه مى گسترد، پروردگار شما را فرمانبردارند. و برکت آن دو بر شما نه از راه دلسوزى است، و نه به خاطر جستن نزدیکى، و نه به امید خیرى است که از شما دارند، بلکه به سود شما مامور شدند و گردن نهادند، و براى مصلحت شما بر پاشان داشتند، و ایستادند... 

حضرت در جای جای سخنان خود نگاه توحیدی را به مخاطب تزریق می‌فرمایند، در این عبارت زمین و آسمان را همچون دو موجود زنده ، مطیع و فرمانبردار خداوند معرفی فرمودند. زمین همچون اسبی رام و نجیب شما را بر پشت خود می‌برد و آسمان با همه عظمت و بزرگی خود به سود و مصلحت شما گاهی سایه می‌افکند ، گاهی باران ، گاهی برف و گاهی طوفان و سیل و عذاب. همه‌ی اعمال آسمان و زمین ، گردن نهادن به أمر خداوند حکیم است و بس.

این دو موجود نه از سر دلسوزی برای ما انسان‌های عصیان‌گر و قدرنشناس خدمت می‌کنند و نه امید خیری دارند که البته اکثر انسان‌ها چیزی جز شر برای این دو موجود عزیز به ارمغان نمی‌آورند. پس اصل توحید و خالقیّت و ربوبیّت و مدیریت یگانه‌ خالق هستی بخش را همچون گوهری در خزینه سینه‌ی خود حفظ کنیم و همه اتفاقات دنیا را با نگرش توحیدی تحلیل و قضاوت کنیم ان‌شاءالله.

مطالب بیشتر:

 ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند

ضربه اشرافی‌گری مسئولین به اعتماد مردم

من آنم که من دانم!

مقام تو نان‌خورش تو نیست!