حضرت امیر علیه السلام در نیایشی با خداوند علیّ متعال اینگونه میفرماید:
خدایا بر من ببخشای نگاههایی را که نباید،
و سخنانی که به زبان رفت و نشاید،
و آنچه دل خواست و نبایست،
و آنچه بر زبان رفت از ناشایست.
مولایمان علی علیه السلام در این کلام منشأ مهمترین گناهها را برای ما بیان
فرموده ، چشم و زبان و قلب سه عضوی هستند که اغلب گناهان را رهبری میکنند.از گناه
زبان دو بار طلب بخشایش میفرماید، شاید به خاطر این است که گاهی حرفی
میزنیم که بد نیست اما عاقبت و عوارض بدی دارد و گاهی خود حرفی که میزنیم
ناشایست است.
پی نوشت:
برگرفته از خطبه ۷۸، ص۵۷