شما در دنیا فقط مهمان هستید

 

حضرت امیر علیه السلام  درباره مهمانی دنیا می‌فرمایند:

بندگان خدا! شما و آنچه از این جهان آرزومندید، مهمانانى هستید که مدتى معین براى شما نهاده اند. و وامدارانید که پرداخت آن را از شما خواسته اند.  در مدتى کوتاه، و کردارى ضبط شده  و خدا و فرشتگان از آن آگاه ...

این جهان و آنچه در آن وجود دارد ، از انسان‌ها و حیوان‌ها گرفته تا همه ذرّات جامد و به ظاهر بی‌حرکت! و همه آنچه که انسان آرزو دارد به آن برسد ، همه و همه مهمان کوتاه مدتی هستند بر سر سفره دنیا. هیچ چیز آن مال شما نیست همه‌اش مال خداست، شما فقط مهمانید و حق استفاده دارید، حق ندارید بریز و بپاش کنید، حق ندارید خانه میزبان را آلوده کنید، کار‌هایی که میزبان ممنوع اعلام کرده را باید ترک کنید ، کارهایی را که لازم و واجب شمرده باید عمل کنید، هر چه باشد شما مهمانید !

شما مثل کسی هستید که وامی گرفته و باید در مدت کوتاهی آن را باز پس بدهد، همه اعمال و افکار شما توسط میزبان دیده می‌شود و هر گونه عمل اشتباه و حتی نیّت قلبی ناپاک توسط مأموران میزبان ثبت و ضبط می‌شود.

خوب حالا چنین مهمانی باشکوه و کوتاه مدتی را در نظر بگیرید! شما باشید چگونه عمل می‌کنید!؟ آیا در این مدت واقعا کوتاه شروع به خرابکاری می‌کنید؟! آیا در این مدت کوتاه کارهای ممنوعه را انجام می‌دهید؟ هر چند میزبان مهربان‌تر و بخشنده‌تر باشد شما باید بیشتر خجالت بکشید و حیا کنید و احترام نگه دارید.

مطالب بیشتر:

 روز ظالم و روز مظلوم کدام سخت‌تر است؟

ماجرای أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَ‏ حُسَیْناً  

پرده‌ای میان خود و خدا باقی بگذار هر چند نازک

چه چیز برای جلب محبت سودمندتر است؟

خودت همین حالا انفاق کن البته بدون ریا

نشانه‌های رنج و عبرت دنیا

 

حضرت علی علیه السلام درمورد نشانه رنج و عبرت دنیا می‌فرمایند:

نشان رنج دنیا، اینکه: آدمى فراهم مى کند آنچه نمى خورد، و مى سازد آنچه در آن نمی‌نشیند، پس به سوى خدا مى رود، نه مالى برداشته، و نه خانه اى با خود داشته. ... و نشان عبرت دنیا، اینکه: آدمى بدانچه آرزو دارد، نزدیک مى شود، و رسیدن اجل رشته آرزوى او را مى بُرد.

فردی را در نظر بگیرید سال‌ها کار می‌کند، پول انباشته می‌کند و به تدریج خانه‌ای می‌سازد ، همین که خانه ساخته شد، به او می‌گویند وقتت تمام شده و باید به سفر ابدی بروی. چقدر روح و روان فرد خُرد می‌شود و رنج می‌برد، اصلا قابل تصور نیست! یک عمر برای خوراک و مسکن و ... زحمت می‌کشد اما در یک چشم به هم زدنی غافل‌گیر می‌شود و جان به جان آفرین تسلیم می‌کند.

پس عبرت بگیریم از آنچه دنیا بر سر امثال ما انسان‌ها می آورد، گمان نکنیم مرگ برای همسایه ها و دیگران است. مرگ همچون عقابی تیز پرواز بالای سر ما در حرکت است به محض اینکه خدا اراده کند چنگال مرگ قلب را می‌شکافد ، روح را از بدن بیرون می‌کشد و تسلیم صاحب اصلی آن می‌کند.

مطالعه بیشتر:

بر مرگ پیشى گیرید

کلام حضرت علی ع در توصیف عاشق

انواع صدقه دادن و فوائد آن

قرآن بهترین بهار دلها

خاصیت دنیا در کلام حضرت امیر ع

مرگ نزدیک است آماده باشیم!

 

حضرت امیرمومنان علی علیه السلام فرمود:

مرگ نزدیک است و همصحبتى دنیا اندک.

مراد از همصحبتی با دنیا ، همراه و همنشین بودن با مردم دنیا یا با مواهب و نعمت‌هاى حیات دنیوی است. نزدیکی مرگ حقیقتى است که همگان آن را مى‌دانیم و آثار آن را همه روز با چشم مشاهده می‌کنیم. هر روز پیکر بى جان بعضى از دوستان یا غیر دوستان را مى‌بینیم که بر دوش دیگران به سوى آرامگاه‌شان حمل مى‌شود.

ای کاش عبرت بگیریم و هر لحظه که گفتند وقت شما تمام است، برگه امتحان را بالا بگیریم و تحویل دهیم!

وقت شما تمام شد، تشریف ببرید!

حضرت علی علیه السلام در توصیف دنیا می‌فرمایند:

مردم دنیا چون کاروانند، تا بار فکنند کاروانسالارشان بانگ بر آنان زند تا بار بندند و برانند.

در تعبیر دیگری امیرالمؤمنین علیه السلام مردم دنیا را به قافله‌ای تشبیه می‌فرماید که پس از خستگی حرکت، در جایی منزل کرده‌اند تا مقداری استراحت کنند و غذایی بخورند، اما هنوز قرار نگرفته‌اند که مدیر کاروان دستور حرکت می‌دهد. اصلا نفهمیدند که چه شد؛ هنوز انسان یک تجربه کامل از یک زندگی ندارد، اما به او می‌گویند وقت شما تمام شد. تشریف ببرید! حتی فرصت استراحت نیز پیدا نمی‌کنند.

توشه گیری از دنیا در کلام حضرت امیر ع

 

حضرت امیر علیه السلام درباره توشه گیری از دنیا می‌فرمایند:

در دنیا از دنیا چندان توشه بردارید که فردا خود را بدان نگاه دارید.

پس، بنده باید پروای پروردگار دارد،

خیرخواه خود باشد و پیش از رسیدن مرگ توبه آرد،

بر شهوت چیره شود و ...

مولایمان علی علیه السلام در آخر کلام خود یک دعای ویژه برای ما می‌کنند:

از خدای سبحان خواهانیم که ما و شما را از کسانی بدارد که نعمت، آنان را به راه سرکشی در نیارد،

و هیچ چیز ، از اطاعت پروردگارشان مشغول ندارد و پس از مرگ اندوه و پیشمانی به آنان روی نیاورد.

اینکه خیلی از ما از نعمت‌های خدا برای معصیت خدا بهره می‌بریم و عین خیالمان نیست، نشانه غفلت است. اولین  و مهمترین راه از بین بردن این غفلت ، کسب شناخت و معرفت نسبت به خدای مهربان است با مطالعه و پرسش از عالمان دین برای دفع شبهات در ذهنمان و ...