حضرت امیرالمومنین علیه السلام بعد از نکوهش دنیا نکته‌ای قابل توجه می‌فرمایند:
... خداوند تعالى آن(دنیا) را براى دوستانش نگزید، و در دادن آن به دشمنانش بخل نورزید. خیر آن اندک است، و شر آن آماده، فراهم آن پریشان، و ملک آن ربوده، و آبادان آن رو به ویرانى نهاده. آنچه ویران گردد، خانه خوبى نیست و به کار نیاید...
دوستان خدا می‌دانند که عمر دنیا نسبت به آخرت خیلی ناچیز است و اصلا ارزش دل بستن و رحل اقامت افکندن را ندارد. اما دشمنان خدا رهایشان کن که هر چه می‌خواهند به دنیا و خوشی‌های دنیا دل ببندند. مثل کسی که به کف روی آب یک کاسه دل خوش کند و خوشحال و پای‌کوبان چشمش به کف روی آب باشد و به آن دل ببندد و به دیگران فخر فروشی کند. آیا نمی‌گویید او دیوانه است؟! بله کسی که به دنیا و خوشی‌های زودگذر دنیا دل ببندد مثل همان کسی است که به کف روی آب دل بسته! واقعا دیوانه نیست!؟
مطالعه بیشتر:
فرار از خدا به سوی خدا
فریفته دنیایى و سرزنشش مى نمایى!؟
بانگ هر روز فرشته
خود را بخرید و آزاد کنید!
دسته بندی مردم در کلام امیرالمومنین ع
پی نوشت:
بخشی از خطبه ۱۱۳ با ترجمه استاد شهیدی
عکس از سایت نگارخانه ایرانی
سعید بیگی
