حضرت امیرالمومنین علیه السلام در توصیف دنیا میفرمایند:
دنیا خانه اى است که از آن بگذرند، نه جایى که در آن به سر برند، و مردم در آن دو گونه اند: یکى آن که خود را فروخت و خویش را به تباهى انداخت، و دیگرى که خود را خرید و آزاد ساخت.
دنیا جای ماندن نیست، گذرگاه است و جای عبور است. مردم در دنیا دو دسته هستند؛ یک دسته دنیا را میفروشند، اما یک دسته خودشان را میفروشند. کسانی که دنیا را میفروشند و از آن صرف نظر میکنند، به سعادت میرسند و در آینده خیلی خوشحالاند که به چیزی گذرا و فانی دل نبستهاند. اما آنهایی که خودشان را میفروشند، خودشان را در معرض هلاکت قرار میدهند و برای همیشه پشیمان خواهند شد.
پی نوشت:
حکمت ۱۳۳؛ ترجمه استاد شهیدی