مولای متّقیان علی علیه السلام میفرمایند:
بدانید که من با دو کس مى ستیزم: آن که چیزى را خواهد که حق آن را ندارد، و آن که حقى را که بر گردن اوست نگزارد.
بندگان خدا! شما را به پرهیزگارى وصیت مى کنم، که پرهیزگارى بهترین چیزى است که بنده خدا دیگرى را وصیت کند که آن را پیشه گیرد، و نزد خدا بهترین کارها آن است که به تقوى پایان پذیرد.
حضرت امیر علیه السلام به شدت و با قاطعیّت دو گروه را دشمن میشمارد و با آنها مبارزه میکند:
۱- گروهی که همیشه به دنبال چیزی فراتر از حق خود هستند، حاضرند حق عدهی زیادی را لگدمال کنند تا خودشان به ثروت و قدرت برسند. افراد سرشناسی مثل طلحه و زبیر از این گروهند.
۲- گروهی که بطور طبیعی یا بواسطه ظلمی که کردند، حقی بر گردنشان است و باید حق را رعایت کنند و مطابق حق رفتار کنند.مثل افرادی که از بیتالمال دزدی میکنند و حق میلیونها نفر را میخورند.
شاخصه شناخت حق چیست؟ کیست؟
رسول خدا صل الله علیه و آله میفرمایند: عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ یَدُورُ حَیْثُمَا دَار. علی با حقّ است و حق با علی. هر کجا علی باشد، حق هم آن جاست. حق به دور علی میگردد، نه این که علی به دنبال حق باشد.
بنابراین شاخصه شناخت حق، خود جناب امیرالمومنین علیه السلام میباشند. دلیلش واضح است چون علی علیه السلام بر مبنای قرآن و سنت پیامبر صل الله علیه و آله عمل میکند. بعد از ایشان دیگر ائمه علیهم السلام شاخص هستند و در دوران غیبت کبری طبق بیان حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه فقهای مجتهد جامع الشرایط و با تقوا که در رأس آنها ولیّ فقیه زمان هستند، شاخص شناخت حق میباشند.
مطالب بیشتر:
نمونهای از علیوار زیستن
عناصر سهگانه حفظ شخصیت
از خلقت آدمی شگفت گیرید!
پی نوشت:
الأمالی (للطوسی)، ص ۵۴۸
بخشی از خطبه ۱۷۳ با ترجمه استاد شهیدی