حضرت علی علیه السلام در پاسخ کسی که به تقسیم مساوی بیت‌المال بین مردم اعتراض کرد ، فرمودند:
... اگر مال از آن من بود، همگان را برابر مى داشتم که چنین تقسیم سزا است تا چه رسد که مال، مال خدا است. بدانید که بخشیدن مال به کسى که مستحق آن نیست، با تبذیر، و اسراف یکى است. قدر بخشنده را در دنیا بالا برد و در آخرت فرود آرد، او را در دیده مردمان گرامى کند، و نزد خدا خوار گرداند.
بیت المال باید به تساوی بین مردم تقسیم شود، ویژه خواری و رانت خواری عده‌ای پول پرست و اشرافی و آقازاده، ظلم به مردم است. فرض کنید مقداری از بیت المال در دست یک مسئول است و بنابر تشخیص خود باید بین افرادی تقسیم کند ، اگر جناب مسئول بیاید این پول یا این بودجه را به آقازاده‌ی خود بدهد در حالی که مستحق و شایسته نیست، با اسراف یکی است. و این اسراف از مال خودش نیست بلکه از مال عمومی همه مردم است، با این کار آخرت خود را تباه کرده است و نزد خدا خوار می‌گردد.
مطالب بیشتر:
نتیجه اعتماد به دنیا و کدخدا
پی نوشت:
بخشی از خطبه ۱۲۶ با ترجمه استاد شهیدی
چرا کسی گیر به آقا ها نمیده!
چرا مکانیزیمی تو سیستم و نظام وجود نداره که با رانت مقابله کنه!
چرا همچنان آقا ها سر جاشونن، اگرم بمیرن که میان وسط اتوبان!
سیستمی که زندان هاش هتله و تو بازرسی از اوین صدها رع سکه و موبایل پیدا میشه خب چرا به آقا زاده ها گیر میدین
مطمئن باشید ما هم جای اونها بودیم اگر میدیدم این همه هر کی هر کیه و آقا جونم که چهل ساله در راسه امر و کسی بهش نمیگه خرت به چند!