مولای متقیان علی علیه السلام می‌فرمایند:
از این آدمی شگفت گیرید:
با پیه می‌نگرد و با گوشت سخن می‌گوید و با استخوان می‌شنود و از شکافی دم برمی‌آورد!
شگفت زده شدن از خلقت آدمیزاد برای عبرت گرفتن است، با یک تکه چربی (چشم) گناه نکنیم. با یک تکه گوشت (زبان) هر چه دلمان می‌خواهد نگوییم. با یک تکه کوچک استخوانی (گوش) هر چه دوست داریم نشنویم. چون اگر خدا بخواهد می‌تواند در یک چشم برهم زدنی این شکاف تنفسی را ببندد.
پی نوشت:
برگرفته از حکمت ۷، ص ۳۶۲
علیــ ـرضا
