فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی:
سَیِّدِی أَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْیَا مِنْ قَلْبِی وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ الْمُصْطَفَى وَ آلِهِ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
(اى آقاى من، محبت دنیا را از دلم بیرون کن، و میان من و مصطفى پیامبرت و خاندانش، بهترین برگزیدگان از آفریدگانت و پایانبخش پیامبران محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) جمع کن.)
مولای من، ریشه دنیاپرستی را در وجود من بخشکان. نمیخواهم دلم بند دنیایی باشد که پر از ظلم و حق کشی و تجاوز و قتل است. بله شکی نیست که باید از همین پل دنیا استفاده کنیم تا به زندگی و سعادت ابدی برسیم. پس باید با توکل به خدا ، توسل و ارتباط قلبی با پیامبر گرامی و اهل بیت علیهم السلام ، حب دنیا و حب مالاندوزی را ار قلبمان پاک کنیم.
گذرگاه دنیا را تا حدی آباد کنیم که کارمان را برای زندگی واقعی و حیات واقعی آخرت آسان کند، نه اینکه زنجیر به گردنمان بیفکند و به قعر جهنم ببرد.
مطالب بیشتر: