حضرت امیرالمومنین علیه السلام در بیارزشی دنیا میفرمایند:
به خدا که این دنیاى شما در دیده من خوارتر از استخوان خوکى است که در دست گرى باشد.
شاید در چهارپایان هیچ حیوانی زشتتر و بدقیافهتر از خوک نباشد. اصلا انسان از دیدنش نفرت پیدا میکند. اکنون خوک مردهای را فرض کنید که متعفن هم شده باشد. خودش که نجس العین است. افزون بر این حالا مرده است، متعفن شده و گوشتهایش پراکنده شده و استخوانی از این خوک باقی مانده است. اگر جوان زیبایی این استخوان را به دست بگیرد، باز انسان رغبت نمیکند که به آن نگاه کند. حال فرض کنید به جای این جوان زیبا، فردی جذامی این استخوان را به دست بگیرد. فرد جذامی مبتلا به خوره میشود، گوشتهایشان میریزد و قیافه بسیار بدی پیدا میکند. انسان چقدر به استخوان متعفن خوک مردهای که در دست یک جذامی است، رغبت دارد؟!!
پی نوشت:
حکمت ۲۳۶؛ وَ اللَّهِ لَدُنْیَاکُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِی عَیْنِی مِنْ عِرَاقِ خِنْزِیرٍ فِی یَدِ مَجْذُوم.