حضرت امیر علیه السلام میفرمایند:
ستمکار را سه نشان است: بر آنکه برتر از اوست ستم کند به نافرمانى، و بر آن که فروتر از اوست به چیرگى و آزار رسانى، و ستمکاران را یارى کند و پشتیبانى.
ظلم کردن به طور کلی سه حالت میتواند داشته باشد:
۱- ستم کردن به آن کس که برتر است با نافرمانی کردن او. حال چه برتری از جهت تکوینی باشد مثل برتری خداوند و فرستادگان او یا برتری قراردادی مثل برتری رییس کارخانه و کارفرما نسبت به کارکنان. در هر صورت عمل نکردن به دستورات مافوق ظلم به او خواهد بود.
۲- ستم کردن به آن کس که فروتر است. مثل زورگفتن کارفرما به کارگر، و مثل آزار رساندن قلچماق محله به مردم عادی.
۳- یاری کردن ستمکارن و ظالمان ، خود نوعی از ظلم است. یاری کردن گونههای مختلفی دارد، گاهی با مهیّا کردن وسایل برای ظالم حاصل میشود و گاهی با سکوت. بله سکوت انسان دربرابر ظلم نوعی یاریکردن ظالم است.
نکته: حمایت ملت بزرگ ایران از مردم مظلوم غزه و یمن و ... بر اساس همین فرمایش حضرت امیر علیه السلام معنا پیدا میکند.
مطالب بیشتر:
انواع ظلمها در کلام حضرت علی علیه السلام
پی نوشت:
حکمت ۳۵۰ با ترجمه استاد شهیدی