حضرت امیر علیه السلام در اهمیت محاسبه نفس می‌فرمایند:
بندگان خدا! کردار و گفتار خود را بسنجید، پیش از آنکه آن را بسنجند، و حساب نفس خویش را برسید پیش از آن که به حسابتان برسند. فرصت را غنیمت دانید، پیش از آن که مرگ گلویتان را بگیرد و نفس کشیدن نتوانید. رام و گردن نهاده به راه راست روید، پیش از آنکه به سختى رانده شوید. و بدانید آن کس که نتواند خود را پند دهد تا از گناه باز دارد، دیگرى را نیابد تا این کار را براى او به جاى آرد.
نکته مهمی که در این بیان حضرت وجود دارد این است که بهترین حسابرس و حساب‌کش هر فردی خودش است، هر فردی خودش را بهتر از هر کسی می‌شناسد. بیایید فقط یک هفته امتحان کنیم هر شب قبل از خواب ده دقیقه یک کاغذ سفید بر‌داریم و گناهان و اشتباهاتی که در طول روز کرده‌ایم را بنویسیم. خوش به سعادت کسی که کاغذ سفیدش، سفید بماند!
بعد از شناختن صحیح دین در حد توان ، بهترین پنده دهنده هر فرد خودش است.
بله ابتدا باید دین را
شناخت، پرسید و مطالعه کرد بعد قاضی و حسابرس خود شد.
پی نوشت:
بخشی از خطبه ۹۰ ؛ ترجمه استاد شهیدی
جلال
