براى دانستن بپرس نه براى آزار دادن

حضرت امیر علیه السلام به کسى که از او مشکلى را پرسید فرمودند:

براى دانستن بپرس نه براى آزار دادن که نادان آموزنده همانند داناست و داناى برون از راه انصاف، همانند نادان پر چون و چراست.

کسانی که برای گیرانداختن و آزار یا تحقیر کردن معلم یا استاد خود از او سوالات بی‌در و پیکر می‌پرسند در حالی که خودشان جواب را می‌دانند؛ به فرموده حضرت، نادانانی هستند پرافاده و پرادعا و بی‌انصاف. این افراد با تکبّر قصد کوچک کردن معلم یا روحانی مسجد خود دارند و از این جهت استکبار مورد غضب یگانه هستی بخش قرار خواهند گرفت.

اما کسانی که برای یادگرفتن و عمل کردن سوالی را می‌پرسند بواسطه آن حالت درونی تواضعی که دارند، مورد رحمت خداوند رحیم قرار خواهند گرفت و به فرموده حضرت در حقیقت دانایانی هستند متواضع و جوینده دانش. 

مطالب بیشتر:

حضرت علی علیه السلام: من از این غفلت نگرانم...

پس اى شنونده از پس مستى هشیار باش!

آیا این جمله درسته؟ (آدم باید دلش پاک باشه...)

تشبیه زیبای حضرت علی علیه السلام : بدان! هر کرده‌اى چون میوه‌اى است

اگر دل روى آرد آن را به مستحبات وادارید

حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

دلها را روى آوردن و روى برگرداندنى است اگر دل روى آرد آن را به مستحبات وادارید، و اگر روى برگرداند، بر انجام واجب‌هاش بسنده دارید.

گاهی انسان آمادگی قلبی دارد، شاید تلنگری به او زده شده و حال دعا و نیایش در وجودش موج برداشته، باید این فرصت را غنیمت شمرده و جانش را با انجام مستحبّات جلا بخشد و کدورت گناهان را کمرنگ کند تا اینکه به مرور زمان و به تدریج آثار گناه از وجودش محو شود.

البته انسان باید بداند هر لحظه مرگ در کمین اوست و هر چه می‌تواند باید خودش را از پرتگاه‌های گناه دور کند و به قله‌های معنویت نزدیک شود. بله اگر حال و حوصله دعا و نیایش را ندارد، طبق این فرمایش حضرت باید به انجام واجبات بسنده کند. زیرا که چه بسیار افرادی که زیاده‌روی کردند و بدون توجه به گنجایش و ظرفیت خود و بدون داشتن استاد، قدم در راه ذکر و سلوک نهادند و  مشغول چلّه گرفتن‌های طاقت فرسا شدند ، در نتیجه نفس آنها خسته و ملول شده و کلّا از دایره ایمان خارج شدند.

پناه بر خدا از این نفس سرکش که همیشه از افراط و تفریط ما سوءاستفاده می‌کند و خنجر زهرآلود خود را به قلب ایمان ما فرو می‌برد. 

مطالب بیشتر:

تندخویی دیوانگی است!؟

دنیا زدگی نتیجه جهالت ماست

فروتنی نتیجه شناخت خداوند

پس اى شنونده از پس مستى هشیار باش!

کمترین حق خداوند بر مردم چیست؟

حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

کمترین حقى که از خداى سبحان بر گردن شماست این که از نعمتهاى او در راه نافرمانى اش یارى نباید خواست.

فرض کنید رییس کارخانه‌ای با مهربانی به کارگر‌هایش، یک مجموعه از چاقوهای آشپزخانه هدیه می‌دهد، یکی از کارگرها با یکی از همین چاقوها سیم‌های برق دستگاهی را قطع می‌کند و کل کارخانه را از کار می‌اندازد. شما باشید چه برخوردی با این کارمند حق نشناس و بی‌حیا می‌کنید؟!

بنا به  فرمایش حضرت اگر کسی از نعمت‌های خدا در جهت گناه کردن و نافرمانی خدا استفاده کند، کمال حق ناشناسی و بی‌حیایی را مرتکب شده است. به نظر شما آیا از راه دیگری غیر از نعمت‌های خدا می‌توان نافرمانی خدا کرد؟!! چگونه؟!

 همه هستی ما ، وجود ما و تمام داشته‌های ما، نعمت‌هایی است از جانب خدا. بنابراین حداقل شکر این نعمت‌ها این است که بوسیله‌ی آنها خدا را نافرمانی نکنیم. البته باید بدانیم که هیچ راهی برای گناه کردن نیست مگر اینکه از نعمت‌های خدا یاری بجوییم! آن وقت مثال من گنه‌کار می‌شود مثال همان کارگر بی‌حیایی که با چاقوی هدیه‌ی رییس، دستگاه‌ کارخانه را خراب می‌کند و کَکَش هم نمی‌گزد!

مطالب بیشتر:

توجه به اوصاف بهشت و جهنم یک عامل انگیزاننده قوی

توصیف مرگ از دیدگاه امیر بیان

بهترین حسابرس هر فردی خودش است

بندگان خدا! بدانید که از شما بر شما نگهبانانى است

از نافرمانى خدا در نهان‌ها بپرهیزید

حضرت امیر علیه السلام فرمودند:

 اتَّقُوا مَعَاصِیَ اللَّهِ فِی الْخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاکِمُ . (از نافرمانى خدا در نهان‌ها بپرهیزید چه آن بیننده است هم‌ او داورى کننده است.)

فرض کنید در مسابقه‌ای نفس‌گیر قرار دارید و دوربین‌هایی مجهّز و ۲۴ ساعته تمام زوایای حرکات شما را ثبت و ضبط می‌کنند. از آن بدتر کسی که پشت نمایشگر نشسته و حرکات شما را مو به مو مشاهده می‌کند، همان داور ریزبین و سخت‌گیر است که هیچ ذرّه حرکتی را از قلم نمی‌اندازد چه حرکات مثبت و چه منفی. آیا در چنین وادی حساسی دست از پا خطا می‌کنید؟!

امروزه این دنیای پر از امواج شهوت آلود و پر از زمینه‌های گناه در برابر همه‌ی ما می‌رقصد و ما را اغوا می‌کند، حتی کودکان و نوجوانان هم در معرض تیرهای آتشین این امواج هستند. وقتی در خلوت در پای گوشی تلفن همراه یا نمایشگر رایانه هستیم به راحتی به بسیاری از گناهان دسترسی داریم. تنها چیزی که می‌تواند قلب ما و دست ما را از گناه باز دارد همین نکته است که داور حسابگر و تیزبین دارد با دقیق‌ترین دوربین‌ها اعمال ما را ضبط می‌کند. و با فرارسیدن مرگ که بسیار هم نزدیک ماست این دوربین دکمه بازپخشش فشرده می‌شود و تمام خوبی‌ها و بدی‌های ما را ریز به ریز پخش می‌کند. وای از آن روز ... وای!

مطالعه بیشتر:

پرده‌ای میان خود و خدا باقی بگذار هر چند نازک

همیشه ترک گناه آسان‌تر از توبه است

فرار از خدا به سوی خدا

ساعتی از روز را به خودتان اختصاص دهید!

پسر آدم را با ناز چه کار؟!

حضرت امیر علیه السلام می‌فرمایند:

پسر آدم را با ناز چه کار که آغازش نطفه بوده است و پایانش مردار. نه روزى خود دادن تواند و نه تواند مرگش را باز راند!

آدمی را چه به تکبّر و غرور! انسانی که آغازش مایعی بدبو و پایانش جامدی گندیده و متعفّن است چطور به خودش اجازه می‌دهد دربرابر خداوند قهّار گردن‌فرازی و قلدری کند؟!!!

انسانی که حتی نمی‌تواند روزی خود را تهیّه کند، بله نمی‌تواند. اگر همین آب که مایه‌ی حیات است نباشد، چه می‌شود؟ اگر همین خاک که به خیال ما خیلی بی‌ارزش است نباشد، چه می‌شود؟ اگر نور خورشید نباشد، چه می‌شود؟ 

اگر آب و خاک و نور خورشید نباشد هیچ موجود زنده‌ای از حیوانات و گیاهان وجود نخواهد داشت. پس ای انسان چگونه می‌توانی شکم خودت را سیر کنی اگر خدا  نخواهد روزی‌ات دهد؟!

ای انسان تو که نمی‌دانی تا کی زنده هستی، نمی‌دانی آیا یک ساعت دیگر هستی یا فقط جسمی خشک شده و منتظر دفن خواهی بود!؟ چگونه این چنین مستانه به دنبال جمع کردن پول هستی!؟ 

پس ای آدمیزادِ متکبّر و پرافاده، کمی کمتر ناز کن و به خودت بیاندیش. فکر کن از کجا آمدی؟ و به کجا می‌روی؟ و آمدنت بهر چه هست؟!

 

مطالب بیشتر:

خداوند دنیا را براى دوستانش نگزید

توصیف آنان که خواهان دنیا نیستند!

شادی با اندک دنیا شاخصه دنیاپرستان

چهار ویژگی منحصر به فرد دنیا

مسئولیت سنگین توانگران، بخشش مال

حضرت امیر علیه السلام درباره مسئولیت سنگین توانگران می‌فرمایند:

همانا خدا را بندگانى است که آنان را به نعمتها مخصوص کند، براى سودهاى بندگان. پس آن نعمتها را در دست آنان وامى نهد چندانکه آن را ببخشند، و چون از بخشش باز ایستند نعمتها را از ایشان بستاند و دیگران را بدان مخصوص گرداند.

افراد زیادی هستند که بواسطه مال یا آبروی خود می‌توانند مشکل  یکی از بندگان خدا را حل کنند. این خود یک توفیق و نعمت بزرگی از جانب خداوند عزیز است. اینان باید بدانند که حالا که دستشان به دهانشان می‌رسد و می‌توانند به نیازمندان کمک کنند ، فقط به خاطر نعمت‌هایی است که خدا به آنها داده است. و طبق این فرمایش حضرت اگر از بخشش مال و آبروی خود خودداری کنند خدا این نعمت و توفیق را از آنها می‌گیرد و به دیگران می‌دهد.

هر کدام از ما کم و بیش می‌توانیم به نسبت توان مالی خودمان به نیازمندان کمک کنیم. اگر خانواده‌های آبرومند اما نیازمند را می‌شناسیم در اقوام خود یا همسایگی خود، حتما وظیفه داریم کمک کنیم. اگر نمی‌توانیم از آبروی خود استفاده کنیم و از دیگران کمک بخواهیم.

در این ایام پربرکت و نورانی ماه رجب و در آستانه سال نو هر جور می‌توانیم باید کمک کنیم.

آیا اعتمادت به داشته‌هایت بیشتر است یا به خدا؟

حضرت امیر علیه السلام می‌فرمایند:

ایمان بنده راست نباشد، جز آنگاه که اعتماد او بدانچه در دست خداست بیش از اعتماد وى بدانچه در دست خود اوست، بُوَد.

کسانی که همه‌ی امید و اعتمادشان به ثروت یا قدرت‌شان است و گمان می‌کنند حالا که پول و قدرت دارند می‌توانند هر کاری که دلشان بخواهد و به هر نحوی که میلشان بکشد، می‌توانند انجام دهند؛ اینان بسیار غافل و گمراهند و ایمان آنها دروغ مضحکی بیش نیست.

طبق این فرمایش حضرت ، همیشه باید حواسمان باشد ؛ چه فقیر ، چه پولدار ؛ چه ضعیف ، چه قوی ؛ همه و همه باید به قلب و درون خودمان مراجعه کنیم و ببینیم مثلا در پذیرفته شدن در کنکور ، آیا امید و اعتماد من  بیشتر به دانسته‌ها و تلاش خودم است یا به خداوند!؟ آیا برای تلاش‌های خودم یک حساب جداگانه باز کرده‌ام یا نه، تمام داشته‌هایم را از خدا می‌دانم و تنها امید یکتای بی همتایم خداوند مهربان قادر است؟

به قلب خودت رجوع کن، اگر دریافتی که اعتمادت به داشته‌هایت بیشتر از اعتمادت به خداوند است ، بدان که در ایمانت ریگی درشت به کفش داری و باید در اعتقاداتت تجدید نظر کنی! اما اگر دریافتی خدا و محبت خدا در قلبت لانه کرده و برای خدا حساب ویژه‌ای در دلت باز کرده‌ای، بدان که کارَت درست است و خدا را هزاران بار شکر گو. 

مطالب بیشتر:

توصیف آنان که خواهان دنیا نیستند!

شادی با اندک دنیا شاخصه دنیاپرستان

چهار ویژگی منحصر به فرد دنیا

فریفته دنیایى و سرزنشش مى نمایى!؟

فقیر فرستاده خداست

حضرت علی علیه السلام در مقام محرومان و فقراء می‌فرماید:

فقیر فرستاده خداست، کسى که او را محروم دارد خدا را محروم داشته، و آن که بدو بخشد خدا را سپاس و حرمت گذاشته.

فقیر پیام‌رسان است، پیامی از طرف خدا آورده است. کسی که اینگونه به افراد نیازمند نگاه کند، با قلبی رقیق دست خدا را می‌گیرد و به گرمی می‌فشارد. از اموالش که حقیقتا مال خداست مقداری به مسکین می‌بخشد و رحمت الهی را می‌خرد.

فرض کنید یک فرد میلیاردر که بسیار مهربان و سخاوتمند است، میلیون‌ها تومان به شما ‌بخشیده است، بعد از مدتی یک نفر را نزد شما می‌فرستد که به او کمک کنید. شما باشید چکار می‌کنید؟ آیا رهایش می‌کنید؟ یا نه با احترام دستش را می‌گیرید و بخاطر اینکه فرستاده‌ی آن فرد مهربان و بخشنده است اکرامش می‌کنید و تا جایی که در توان دارید به او کمک می‌کنید.

مسکین در واقع مأموری است از طرف خداوند که به ما یادآوری کند که هیچ چیز این دنیا مال خودت نیست. خودت و هستی‌ات ، مال و اموال و خانه‌ات در حقیقت مال خداست که سخاوتمندانه به تو بخشیده است. اگر این نگاه را داشته باشیم به راحتی دست در جیب کرده و سپاس خدای را بجا می‌آوریم.

مطالب بیشتر:

وظیفه‌ی آن کس که خدا او را مالى بخشد

چون تنگدست شدید صدقه دهید!

خودت همین حالا انفاق کن البته بدون ریا

انواع صدقه دادن و فوائد آن

خدا چگونه حساب مردم را مى رسد؟

 

کلام حضرت امیر علیه السلام در مورد نحوه حسابرسی خداوند:

(و از او پرسیدند: خدا چگونه حساب مردم را مى رسد با بسیار بودن آنان؟ فرمود:) چنانکه روزى‌شان مى دهد با فراوان بودنشان. (پرسیدند: چگونه حسابشان را مى رسد و او را نمى بینند؟ فرمود:) چنانکه روزى‌شان مى دهد و او را نمى بینند.

فردی نزد حضرت می‌آید و متعجب می‌پرسد: خدا چگونه ریز و درشت اعمال انسان‌ها را دقیق حسابرسی می‌کند درحالی که تعداد آنها بسیار زیاد است. حضرت می‌فرماید: «همان گونه که روزیشان می‌دهد.» خداوند حساب ذرّه ذرّه آب و نانی که می‌خوریم و خورده‌ایم و خواهیم خورد را در لوح علم الهی خود دارد. خداوند به موریانه‌ای که در تاریکی مطلق کف اقیانوس در لابه‌لای سنگ‌های سیاه زندگی می‌کند، روزی می‌رساند و حساب و کتابش را هم دارد. انسان‌ها که اشرف مخلوقاتش هستند دیگر مسلّم است ... .

حضرت در ادامه بیان می‌دارد که خدا روزی بندگان را می‌دهد درحالی که کسی او را با چشم ظاهری نمی‌بیند، همان‌گونه هم حسابرسی اعمال را دقیق انجام می‌دهد باز هم درحالی که کسی او را به ظاهر نمی‌بیند.

مطالب بیشتر:

کاسه سرت را به خدا عاریت بسپار

توجه به اوصاف بهشت و جهنم یک عامل انگیزاننده قوی

توصیف مرگ از دیدگاه امیر بیان

مرگ از دید آقایمان حضرت علی علیه السلام چگونه است!؟

همنشین بى خرد مباش

حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

همنشین بى خرد مباش که او کار خود را براى تو آراید و دوست دارد تو را چون خود نماید.

بی‌خرد کیست؟ ملاک خردمندی چیست؟ آیا کسی که مدرک کارشناسی ارشد و دکترا دارد خردمند حساب می‌شود؟

بی‌خرد یعنی فرومایه ؛ یعنی ارزش انسان و هدف زندگی انسانی را نمی‌داند. یعنی چشم ظاهربین دارد، هدفش از زندگی دنیا جمع کردن ثروت و شهرت است به همراه سیر کردن شهوتش. فرای زندگی دنیوی را اعتقاد ندارد، شاید در ظاهر بگوید اصول دین را قبول دارم اما اگر به زندگی‌اش نگاه کنی ذرّه‌ای به مرگ و معاد باور ندارد. 

مثل کسانی که ژست روشنفکری می‌گیرند و پُز مدرک دکترایشان را می‌دهند، در همه‌ی زمینه‌های دینی و مذهبی اظهار فضل می‌کنند درحالی که احکام شرعی اولیّه خود را بلد نیستند! چنین کسانی اصلا شایسته همنشینی و الگوبرداری نیستند، چون انسان را از حقیقت زندگی انسانی دور می‌سازند.

یکی از مصادیق چنین افرادی سلبریتی‌های پر افاده‌ای هستند که فقط تبلیغ مد روز می‌کنند. انگار تا صدها سال می‌خواهند زنده بمانند، غافل و مست ثروت و شهرت هستند. اینان به واقع بی‌خرد و بی‌عقل هستند. 

حضرت امیر علیه السلام درباره انتخاب دوست و همنشین توصیه می‌فرمایند که به  تیپ و خوش لباسی و مدرک دکترایش نگاه نکنید ؛ به خرد و عقل مطابق با شرع او نگاه کنید. گاهی یک نفر روستایی بیسواد بسیار بامعرفت‌تر و خردمندتر از دکتر و مهندس است. حتما تا به حال تجربه کرده‌اید، نه؟ 

مطالب بیشتر:

هیچ کاری با تقوا اندک نیست

پرده‌ای میان خود و خدا باقی بگذار هر چند نازک

ترس از پروردگار را شعار خود سازید

چهارپایان در بند شکمند اما مومنان فروتنند، مهربانند، ترسانند