حضرت امیر علیه السلام درباره راه رهایی از فقر می‌فرمایند:
چون تنگدست شدید به صدقه دادن، با خدا سودا کنید.
در نگاه اول و مادی با عقل جور در نمی‌آید که انسان فقیر برای رهایی از فقر ، اندک پولی هم که دارد را صدقه بدهد. اما حضرت تنها راه رهایی از فقر را صدقه دادن می‌داند! چگونه؟!
کسی که با نیّت خالصانه و بدون ریا ، به اندازه وسع مالی خود صدقه می‌دهد، حتما خدا را در نظر داشته و معامله با خدا کرده است. و خدا به اندازه لطف و کرم بی‌نهایت خود این فرد را پاداش می‌دهد. گوشه‌ای از فوائد صدقه دادن پنهانی که بدون ریا هم هست را از بیان حضرت علی علیه السلام ببینید: ... صدقه دادن پنهان از چشم مردم، که آن آتش برخاسته از نابکاری‌ها و اعمال ناروا و نیز غضب و خشم خداوند عزّ و جلّ را فرو مینشاند...[1] . این گناهان ماست که خشم خدا را برمی‌انگیزاند و برکت را از مال و جان ما می‌برد، با صدقه دادن پنهانی، آتش خشم خدا خاموش می‌شود و برکت به مال و جانمان سرازیر می‌شود.
نکته:
واضح است که نمی‌گوییم کسی که فقیر است ، مقدار زیادی صدقه
دهد. اگر هر فردی به تناسب توان مالی خود، خالصانه روزانه مقداری صدقه بدهد، مصداق
این کلام حضرت می‌شود. می‌شود کسی که با خدای خود معامله پر سودی کرده است، می‌شود
سوادگر با خدای خود.
مطالب بیشتر:
