گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۱۰ مطلب در دی ۱۳۹۷ ثبت شده است


حضرت امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند:

اندیشیدن همانند دیدن نیست، چه بود که دیده ها چیزى را چنانکه نیست نشان دهد، لیکن خرد با کسى که از آن نصیحت خواهد خیانت نکند.


حتما همه‌ی شما تجربه کرده‌اید که خیلی از مواقع ظاهر چیزی شما را گول زده است، در نگاه اول کاری بسیار زیبا و حتی خیرخواهانه به نظر رسیده است اما با کمی اندیشه و در نظر گرفتن تمام جوانب کار به مضرّات آن پی می‌برید. مثلا فرض کنید شما یک مرجع تقلید یا شخصیت با نفوذی در جامعه هستید و یک نفر به ظاهر مذهبی مقدار زیادی پول برای شما هدیه آورده است، یا به اسم کمک برای ساخت مدرسه علمیّه یا ساخت مسجد و موسسه پژوهشی یک چک یک میلیارد تومانی با نام شما کشیده است. شما چه کار می‌کنید؟! در نگاه اول کار خیرخواهانه‌ای است اما با کمی تحقیق و اندیشه می‌فهمید که کاسه‌ای زیر نیم کاسه است. می‌فهمید که این شخص وابسته به فلان گروه سیاسی است و در آینده شما وامدار و بله قربان گوی او خواهید شد. شاید در ظاهر با احترام و القاب محترمانه با شما برخورد کنند اما هم خودتان و هم او می‌دانید که سلام گرگ بدون طمع نیست!

رییس دفتر علامه مصباح یزدی نقل می‌کردند که بارها افراد مختلف به عناوین مختلف و از جناح‌های سیاسی مختلف به دفتر ما می‌آمدند و پیشنهاد کمک‌های مالی به ظاهر دوستانه و خیرخواهانه می‌دادند. می‌گفتند می‌خواهیم در ثواب کارهای تحقیقاتی و علمی موسسه شما سهیم باشیم!! اما هر بار که به آیت الله مصباح جریان را می‌گفتیم ، ایشان به شدت ردّ می‌کردند و می‌گفتند نمی‌خواهم وامدار هیچ شخص و گروهی باشم. حتی یک بار فرماندار یکی از شهرهای جنوبی فرش ابریشمی و دستبافتی را در نگهبانی موسسه گذاشت به اسم هدیه به آیت الله مصباح و رفت. وقتی ماجرا را به ایشان گفتیم، فرمودند: این فرش را بفروشید و پولش را از طرف صاحبش به یک موسسه خیریه بدهید و رسیدش را برای جناب فرماندار پست کنید! علامه مصباح با زیرکی این ماجرا را مدیریت کردند و آن فرماندار کذایی مصداق آش نخورده و دهن سوخته شد.


مطالعه بیشتر:

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

اگر مستحب‌ها به واجب‌ها زیان رساند، مستحب‌ها را واگذارید.


مثال معروف این بحث؛ عزاداری‌ها و جلسات مذهبی است که تا نیمه شب طول می‌کشد و باعث قضا شدن نماز صبح می‌شود. یک عمل مستحبی که به نماز واجب زیان می‌رساند. متاسفانه این توجه به بعضی مستحبّات در کنار عدم توجه به واجبات، خیلی از جاها در جامعه رواج پیدا کرده است. مثلا چه بسیار خانم‌هایی هستند که به حرم امام رضا علیه السلام مشرّف می‌شوند در حالی که حجاب و حیای اسلامی را رعایت نمی‌کنند. مرتکب حرام می‌شوند برای رسیدن به ثواب یک عمل مستحبی!!!

بله خادمین حضرت در گوشه و کنار به کسانی که آرایش کرده هستند یا موهایشان بیرون است تذکر می‌دهند اما بعضی داخل حرم دوباره آرایش می‌کنند!!! به زور یک چادر رنگی به دور خود گرفته‌اند اما حیا ندارند. چند سال پیش در صحن جامع رضوی کنار پله‌های برقی پارکینگ منتظر همسرم ایستاده بودم، کمی آن طرف‌تر زن و شوهر جوانی دیدم که با هم حرف می‌زدند. زنک به قول زن‌ها آرایش ملایمی داشت و بلوز کوتاه با شلوار چسبان و چادری ملی بر سر! چادری که اگر نداشت بهتر بود! و کمتر جلب توجه می‌کرد. جلوی چشمان مردم چنان برای شوهرش عشوه می‌آمد که دل هر جوان بی همسری را می‌لرزاند. چنین کسانی به اسم زیارت، بزرگترین گناهان را مرتکب می‌شوند و خیال می‌کنند ثواب کردند!

نکته مهم:

 مهمترین شرط انجام عمل مستحبی این است که باعث ضرر رساندن به انجام واجبات و ترک محرمات نشود. بارها از آیت الله العظمی بهجت درباره بهترین عمل‌ها و توصیه‌ها سوال شد و ایشان همیشه می‌فرمود: انجام واجبات و ترک محرمات . یعنی اگر این دو أمر مهم درست شود، انگیزه و توفیق انجام مستحبات ایجاد می‌شود و کم کم انسان به سوی محبت الهی جذب خواهد شد.

 

مطالب بیشتر:

 علم بهتر است یا ثروت؟! پاسخ مولا امیرالمومنین ع

مرگ نزدیک است آماده باشیم!

همیشه ترک گناه آسان‌تر از توبه است

تنها راه ریشه کن کردن بدی‌ها

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

اندکى که با آن بپایى به از بسیارى که از آن دلگیر آیى.

همه‌ی ما تجربه کردیم ، هر وقت کار سنگینی به عهده‌ گرفتیم، همان اول کار خسته و ناامید شدیم. چون کارمان پیش نمی‌رود و دلزده می‌شویم. اما اگر کاری که به عهده می‌گیریم اندازه توان و ظرفیت علمی و عملی ما باشد، مرحله به مرحله کارمان جلو می‌رود و همین یک تقویت و تشویق درونی برای ادامه کار می‌شود.

در سیر و سلوک معنوی هم همین قاعده وجود دارد. علما و عارفان طریق می‌گویند ابتدا اندازه توان خود مستحبات را انجام دهید. مثلا برای نماز شب همان ابتدا تصمیم نگیرید که یازده رکعت با تمام مستحبات بخوانید بلکه کم کم نفس خود را عادت دهید. ابتدا فقط یک رکعت نماز وتر را بخوانید بعد از مدتی دو رکعت ، دو رکعت به آن اضافه کنید. اگر هم نمی‌توانید بر همین یک رکعت مداومت داشته باشید، حضرت امیر علیه السلام همین نکته را گوشزد فرموده که کار اندکی که تداوم داشته باشد خیلی بهتر و امیدوار کننده تر است نسبت به کار زیادی که باعث خستگی و دلمردگی انسان شود.

استاد سخن سعدی بزرگ می‌فرماید:

رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود... رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود.


مطالب بیشتر:

 بر مرگ پیشى گیرید

کلام حضرت علی ع در توصیف عاشق

انواع صدقه دادن و فوائد آن

قرآن بهترین بهار دلها

گوهر نویس


سلام و عرض ادب خدمت همه مخاطبین فرهیخته‌ی وبلاگ گوهرنویس

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

خدایا! به تو پناه مى برم که برونم در دیده ها نیکو نماید و درونم در آنچه از تو نهان مى دارم به زشتى گراید، پس خود را نزد مردم بیارایم به ریا و خودنمایى که تو بهتر از من بدان دانایى، پس ظاهر نکویم را براى مردمان آشکار دارم و بدى کردارم را نزد تو آرم تا خود را به بندگان تو نزدیک گردانم، و از خوشنودى تو به کنار مانم.

 پناه بر خدا! هیچ چیز بدتر از این نیست که انسان مثل میوه‌ای زیبا و رسیده  کامل و دانا به نظر برسد اما همین که پوستش شکافته شد، بوی کثافت و تعفنش به هوا برخیزد. در برخورد با مردم خوش اخلاق  و خوش رفتار باشد اما در خانه و خانواده‌اش بد اخلاق و تندخو.

خانمی می‌گفت: وقتی با شوهرم بیرون می‌روم و رفتارش را با مردم می‌بینم، حسرت می‌خورم پیش خودم می‌گویم ای کاش یکبار با من و بچه‌هایش اینگونه عزیزم عزیزم می‌گفت و قربان صدقه می‌رفت!

چنین کسانی که ظاهرشان زیبا و باطنشان زشت است، اعمال صالحشان که با ریا و خودنمایی بوده پشیزی ارزش ندارد که هیچ! به جای ثواب برای آنها عذاب نوشته می‌شود. و خداوند مو را از ماست بیرون می‌کشد و چنان ریز به ریز اعمال ما را با توجه به نیّاتمان بررسی می‌کند که دیگر هیچ جای انکاری نمی‌ماند و چاره‌ای جز تسلیم نخواهیم داشت.


مطالب بیشتر:

عواقب خطرناک قدر ناشناسی نعمت ولایت فقیه و انقلاب اسلامی

ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند

ضربه اشرافی‌گری مسئولین به اعتماد مردم

من آنم که من دانم!

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام فرمودند:

طمع کشاننده به هلاکت است و نارهاننده، و ضامنى است حق ضمانت نگزارنده، و بسا نوشنده که گلویش بگیرد و پیش از سیراب شدن بمیرد، و ارزش چیزى که بر سر آن هم چشمى کنند هر چند بیشتر بود مصیبت از دست دادنش بزرگتر بود.

طمع به معنای سیری ناپذیری است. چشم طمع داشتن به هر نحوی که باشد مثل طمع به مال دیگران یا طمع به ناموس دیگران ، باعث هلاکت انسان می‌شود. شاید ابتدایش لذت و سرخوشی باشد اما به تدریج فرد را می‌کشد و می‌کشد و رهایش نمی‌کند تا اینکه به آبروریزی و نابودی برساندش!

سه خواسته و طلب شدید در انسان هست که سیری ناپذیر می‌باشد: ثروت ، شهوت و قدرت.

کسی که شربت گوارای ثروت را می‌نوشد، ابتدا لذت می‌برد دوباره می‌نوشد. در کنارش شهوت رانی و عافیت طلبی می‌آید، دوباره می‌نوشد، تشنه تر می‌شود. سه باره می‌نوشد، هنوز برای نوشیدن مثل سگ هار تشنه‌ای، له له می‌زند. هر چه می‌نوشد سیراب نمی‌شود. زن و زندگی‌اش را از دست می‌دهد. دوباره می‌نوشد ، مست می‌کند. بعد از مستی دست به هر کاری می‌زند که دوباره بنوشد. آبرویش می‌رود و قبل از ارضای غریزه شهوانی‌اش جان به جاندار دوزخ می‌سپرد.

مطالب بیشتر:

حضرت علی علیه السلام: من از این غفلت نگرانم...

چهارپایان در بند شکمند اما مومنان فروتنند، مهربانند، ترسانند

آیا این جمله درسته؟ (آدم باید دلش پاک باشه...)

تشبیه زیبای حضرت علی علیه السلام : بدان! هر کرده‌اى چون میوه‌اى است

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

 مردم دنیا در کار دنیا دو گونه‌اند:

۱- آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت، بر بازمانده‌اش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان. پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد.

۲- آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند، پس بى آنکه کار کند بهره وى از دنیا بسوى او تازد، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست.

وصف حال گروه اول:

کسانی هستند که برای رسیدن به مال دنیا به هر کاری دست می‌زنند، فراموش می‌کنند که خدایی هم هست، بهشت و جهنمی هم هست. پول روی پول انباشته می‌کند و خیال می‌کنند پول خوشبختی و امنیّت از بیماری و مرگ می‌آورد، زهی خیال باطل! دائم در ترس و اضطراب است. گمان می‌کند اگر در ثروت اندوزی کوتاهی کند، فرزندان و ورثه‌اش فقیر و بیچاره خواهند شد. چنین کسانی تمام عمر و جوانی و خوشی خود را باخته‌اند در قبال سود دیگران. یک ارزن به رازقیّت خدا اعتماد نکردند و زمانی بیدار می‌شوند که کار از کار گذشته و در حفره تاریک قبر سرازیر شده‌اند.

وصف حال گروه دوم:

کسانی که از مال دنیا استفاده می‌کنند برای رسیدن به زندگی سعادت‌مند جاودان. کسی که به رازقیّت خداوند مهربانش اعتماد کامل دارد و خودش را دربست به او سپرده و راضی است به رضای او. چنین کسی بدون اینکه خودشان را برای رسیدن به مال دنیا به زحمت بیاندازد و حرص و جوش بخورد، دنیا و ثروت به سویش می‌تازد. خوشا به حالشان که هم دنیا دارند و هم آخرت. چنین کسانی همیشه به یاد خدا هستند و خدا هم همیشه به یاد آنهاست. نزد خدا آبرو دارند و هر چه از خدا بخواهند ، خدا به آنها می‌دهد چون خدا هر چه خواسته آنان عمل کرده‌اند.


مطالب بیشتر:

 توصیف دنیاپرستان در کلام حضرت امیر ع

دنیا همچون مار است

دنیا همچون گرد کاهی بی ارزش

کم‌تر از آب بینی بُز زکامی

گوهر نویس



حضرت علی علیه السلام فرمودند:

اى پسر آدم اندوه روز نیامده‌ات را بر روز آمده‌ات میفزا که اگر فردا از عمر تو ماند، خدا روزى تو را در آن رساند.

چه بسیار آدم‌هایی دیده‌ام و دیده‌اید که دائم از وضع زندگی خود و خرج و مخارج و هزینه‌های زندگی ناله می‌کنند و ناراضی‌اند. معمولا هم آدم‌هایی هستند که از حد متوسّط جامعه بالاترند. حساب‌های بانکی ‌شان ذخیره شده برای روز مبادا! سرمایه‌شان را سکه و دلار گرفته‌اند و از فردای بازار ارز نگران‌اند.

هم امروزشان با دلهره و استرس است هم فردایشان. نمی‌گویند که در حدود دو ماه ارزش سرمایه شان ده برابر شده ، فقط نالانند از اینکه امروز قیمت دلار پایین آمده و فردا پایین‌تر. جناب سعدی می‌فرماید: غم فردا نشاید خوردن امروز.

حضرت امیر علیه السلام به ما نهیب می‌زند که ای بچه‌ی آدم، آدم باش. اینقدر حرص و اندوه مال دنیا را نخور. اینقدر به فکر جمع کردن پول برای فردایت نباش. اینقدر غم فردای بازار سکه و ارز را در دلت مثل زهر مار نجوشان!

یک کلام ختم کلام : خدا روزی تو و فرزندان و خانواده‌ات را می‌رساند، همانطور که روزی دیروز و امروزت را رسانده، روزی فردایت را هم می‌رساند. فقط کافی است به او اعتماد کنی. والسلام!


مطالب بیشتر:

 ای مردم! همانا بر شما از دو چیز بیشتر می‌ترسم

توصیف دنیا در بیان امیر بیان

تعریف علوی اعتدال و میانه‌روی

شادی و غم واقعی به چیست؟!

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام می‌فرمایند:

همنشین پادشاه همچون شیر سوار است، حسرت سوارى او خورند و خود بهتر داند که در چه کار است.

کسی که همراه و پادوی پادشاه است، یا در زمان ما نوکر بله قربان گوی رییس است. حالا در هر پست و مقام یا رتبه‌ای که باشد مانند شیر سوار است که مردم حسرت زندگی او  را می‌خورند. فکر می‌کنند او رفیق رییس است و هر چه بخواهد برایش مهیّاست، اما خبر از دل او ندارند. به گفته مولای متقیّان او مانند شیر سواری است که هر لحظه‌اش با بیم و امید سپری می‌شود. ممکن است یک لحظه دیگر مورد خشم رییس واقع شود ، آنگاه تیکه پاره‌‌اش زیر دندان‌های شیر له می‌شود. 

پادشاه (همان رییس و مدیری که مست قدرت است در زمان ما) مانند شیر مغرور و زورگو است. روزی میلش می‌کشد و به روباه‌های نوکر و بله قربان گوهای خود مرحمت می کند و تکه گوشتی چرب برایشان می‌اندازد و روزی عصبانی می‌شود و همه را از دم تیغ می‌گذراند. جناب سعدی در گلستان فرموده: عمل پادشاه ای برادر دو طرف دارد: امید و بیم.

پس ای برادر به جای حسرت خوردن مقام و ثروت و جایگاه همنشین پادشاه  ، برایش دل بسوزان که بالاخره روزی می‌آید که سیه روزی نصیبش می‌شود . 

ای برادر خودت به داشته‌ها و نداشته‌هایت راضی باش و در سختی‌ها به خدا توکل کن و در همه حال خدا را شکر کن.

 

مطالب بیشتر: 

فروتنی نتیجه شناخت خداوند

بخشی از وصیت نامه مولایمان حضرت علی علیه السلام

از هر نوع مرگی که فرار کنی به سراغت می‌آید

ویژگی‌های فتنه در کلام حضرت امیر علیه السلام

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام فرمودند:

بدانید! این جهان که شما آرزوى آن را دارید، و بدان روى مى آرید، و شما را به خشم مى آرد و خشنود مى دارد، نه خانه شماست، و نه جایگاهى است که شما را براى آن آفریده اند و به سوى آن خوانده اند. بدانید که دنیا براى شما پایدار نیست، و در آن جاودان نخواهید ماند.


فرض کنید یک سال تمام آرزوی شما این بوده که مهاجرت کنید به آمریکا، یکسال تلاش کردید، پول جمع کردید، بخاطر این آرزو چقدر دعوا و استرس را تجربه کردید و بعد از فراهم شدن هر یک از مقدمات رسیدن به آرزویتان چقدر خوشحال شدید. وقتی که به آرزویتان رسیدید ناگهان متوجه می شوید که تمام تصوری که از آمریکا داشتید اشتباه بوده و تمام تلاش‌ها و خشم و خشنودی‌ها بیهوده از دستتان رفته است. چقدر ناراحت کننده و زجر آور است؟!

آمریکا با همه‌ی کبکبه و دبدبه‌اش یک ذرّه بسیار کوچک از این جهان هستی است، که بعضی آرزوی زندگی در آن را دارند. این یک مثال کوچک بود، شما یکسال زحمتتان به هدر برود چقدر ناراحت می‌شوید؟ حالا اگر یک عمر زندگی دنیا که به آرزوی رسیدن به ثروت و قدرت و شهوت در دنیا به هدر ‌رود چقدر ناراحت کننده است؟ 

اگر کسی بعد از یک عمر تلاش و سگ دو زدن، یک عمر حرص و استرس مال دنیا و حتی یک عمر خوشحالی و خوش‌گذرانی با مال دنیا ، ناگهان با مرگ چشمش باز می‌شود و می‌فهمد که هیچ یک از این مظاهر دنیا هدف و جایگاه اصلی من نبوده و اصلا من برای جای دیگری آفریده شده بودم . من برای زندگی جاویدان و سعادت ابدی آفریده شده بودم. چقدر ناراحت کننده و حسرت آور است؟ خیلی زجر آور خواهد بود. خدایا به همه‌ی ما معرفت و شناخت معارف توحیدی را عنایت بفرماید ان شاءالله. 


مطالب بیشتر:

 نشانه‌های رنج و عبرت دنیا

هیچ چیز از بدى، بدتر نیست جز عقاب آن

راه دین تنها یکی است، راست و کوتاه!

آن که حساب نفس خود کرد سود برد

گوهر نویس