گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۱۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دل نبستن به دنیا» ثبت شده است

قطعه‌ای از دعای ابوحمزه ثمالی:

ارْحَمْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا غُرْبَتِی وَ عِنْدَ الْمَوْتِ کُرْبَتِی وَ فِی الْقَبْرِ وَحْدَتِی وَ فِی اللَّحْدِ وَحْشَتِی

(دراین دنیا به غربت، و به‌گاه مرگ به سختى جان دادنم، و در قبر به تنهایی ‏ام، و در لحد به هراسم رحم کن.)

خدایا تو اگر رحم نکنی، چه کسی می‌تواند؟  من که روی تخت غسالخانه مثل تیکه گوشتی ترسناک دراز به دراز افتاده‌ام و دستم از همه جا کوتاه است. دوستان و همسایه‌ها هم غافل از عاقبت کارم مرا غسل می‌دهند و روی دوش خود حمل می‌کنند و زیر خاک پنهانم می‌کنند که مبادا بوی گندم عالم و آدم را بگیرد و باعث انواع بیماری‌ها شود. خدایا به من رحم کن. من ضعیفم و وحشت زده!

 

مطالب بیشتر:

فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی

چون تنگدست شدید صدقه دهید!

همیشه ترک گناه آسان‌تر از توبه است

گوهر نویس

حضرت علی علیه السلام درباره اندوه دنیاپرستان می‌فرمایند:

... و آن که خود را شیفته دنیا دارد، دنیا درون وى را از اندوه بینبارد، اندوه‌ها در دانه دل او رقصان ؛ اندوهی سرگرمش کند و اندوهى نگران ؛ تا آنگاه که گلویش بگیرد و در گوشه اى بمیرد. رگهایش بریده، اجلش رسیده، نیست کردنش بر خدا آسان و افکندنش در گور به عهده برادران. ...


هر کس شیفته و دلباخته دنیا شود، دنیا خنجر اندوه و غمش را به قلب او فرو می‌کند. آنچنان درونش را پر از غم و غصّه می‌کند که دیگر جایی برای آرامش و لذت از زندگی باقی نمی‌ماند. اندوه‌ها در دلش لانه‌ کرده و می‌رقصند. گاهی سرش را گرم می‌کنند و گاهی نگران، دلش را به آشوب می‌کشند. 

غصّه‌ها درونش را فرا می‌گیرند تا آنکه راه گلویش را گرفته و در گوشه‌ای خفه‌اش می‌کنند. آدم دنیاپرست خیال می‌کند زرنگی کرده و مال روی مال انباشته است. اما نیست کردن خودش و اموالش برای خدا بسیار آسان است، آنگاه عده‌ای از روی ناچاری یا به طمع مال زهر‌دارش، جسدش را دفن می‌کنند و از بوی گند دنیاپرستی‌اش راحت می‌شوند. 


مطالب مرتبط:

دنیاپرستان سگان عوعوکنان

خوابگردها

وقت شما تمام شد، تشریف ببرید!

دنیا؛ نصیحت‌گری صادق

گوهر نویس

حضرت علی علیه السلام درباره متاع دنیا می‌فرمایند:

مردم! خواسته دنیا خرده گیاهى است خشک وباآلود که از آن چراگاه دورى‌تان باید نمود. دل از آن کندن خوشتر تا به آرام رخت در آن گشادن، و روزى یک روزه برداشتن پاکیزه تر تا ثروت آن را روى هم نهادن. آن که از آن بسیار برداشت به درویشى محکوم است و آن که خود را بى نیاز انگاشت با آسایش مقرون...


آیا هیچ عاقلی به تکه گیاهی خشک و بی‌روح توجه می‌کند مخصوصا اگر آغشته به ویروس وبا باشد؟!! خواسته‌های دنیوی همین حالت را دارند بنابراین اگر بینش و بصیرت ما علوی شود دل کندن از مال دنیا بسیار خوش‌تر از غوطه‌ور شدن در آن است.

اگر ما دنیا را مثل یک قهوه‌خانه‌ی بین راهی ببینیم ، توشه یک روز خود را برمی‌داریم و از آنجا دل می‌کنیم. راحت و بی‌دغدغه! اما اگر کسی در اطراف همین قهوه‌خانه زمین بخرد و سرمایه گذاری کند ،سرنوشتی جز درویشی و فقر ندارد. او باید بداند که فردا می‌رود و نمی‌تواند زمینش را با خودش ببرد! 

مطالب بیشتر:

دنیا همچون گرد کاهی بی ارزش

کم‌تر از آب بینی بُز زکامی

مشمئزکننده‌تر از استخوان خوک مرده در دست جذامی 

ناچیزتر از نیم‌خورده ملخ

گوهر نویس


حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

آیا آزاده اى نیست که این خرده طعام مانده در کام دنیا را بیفکند و براى آنان که در خورَش هستند نهد؟ جانهاى شما را بهایى نیست جز بهشت جاودان پس مفروشیدش جز بدان.


آیا آزادمردی نیست که این لقمه جویده شده‌ی حال‌به‌هم‌زن دنیا را بیرون بیفکند و آن را به اهلش بسپارد؟ این خطاب حضرت به همه‌ی انسان‌ها در همه‌ی زمان‌ها و مکان‌هاست. حضرت همین حالا و در همین وبلاگ، ما را مخاطب قرار داده است، ای کاش بیدار شویم! 

انسان مقام خلیفه اللهی دارد، مقامی که بس شریف است و عظیم. او را چه به دل خوش کردن با طعام جویده شده‌ی دنیا که هر کَس و ناکَسی آن را در دهانش پیچانده و بالا آورده!؟ 

بهای انسان چیزی نیست جز بهشت جاویدان. بهشتی که بندگان صالح و محبوب خدا در آن حضور دارند و در نعمت‌های الهی غوطه ورند. پس ای انسان قدر خودت را بدان و بهشت را بخر.


مطالب بیشتر:

گوهر نویس



حضرت علی علیه السلام فرمودند:

اى پسر آدم اندوه روز نیامده‌ات را بر روز آمده‌ات میفزا که اگر فردا از عمر تو ماند، خدا روزى تو را در آن رساند.

چه بسیار آدم‌هایی دیده‌ام و دیده‌اید که دائم از وضع زندگی خود و خرج و مخارج و هزینه‌های زندگی ناله می‌کنند و ناراضی‌اند. معمولا هم آدم‌هایی هستند که از حد متوسّط جامعه بالاترند. حساب‌های بانکی ‌شان ذخیره شده برای روز مبادا! سرمایه‌شان را سکه و دلار گرفته‌اند و از فردای بازار ارز نگران‌اند.

هم امروزشان با دلهره و استرس است هم فردایشان. نمی‌گویند که در حدود دو ماه ارزش سرمایه شان ده برابر شده ، فقط نالانند از اینکه امروز قیمت دلار پایین آمده و فردا پایین‌تر. جناب سعدی می‌فرماید: غم فردا نشاید خوردن امروز.

حضرت امیر علیه السلام به ما نهیب می‌زند که ای بچه‌ی آدم، آدم باش. اینقدر حرص و اندوه مال دنیا را نخور. اینقدر به فکر جمع کردن پول برای فردایت نباش. اینقدر غم فردای بازار سکه و ارز را در دلت مثل زهر مار نجوشان!

یک کلام ختم کلام : خدا روزی تو و فرزندان و خانواده‌ات را می‌رساند، همانطور که روزی دیروز و امروزت را رسانده، روزی فردایت را هم می‌رساند. فقط کافی است به او اعتماد کنی. والسلام!


مطالب بیشتر:

 ای مردم! همانا بر شما از دو چیز بیشتر می‌ترسم

توصیف دنیا در بیان امیر بیان

تعریف علوی اعتدال و میانه‌روی

شادی و غم واقعی به چیست؟!

گوهر نویس


حضرت امیر علیه السلام فرمودند:

بدانید! این جهان که شما آرزوى آن را دارید، و بدان روى مى آرید، و شما را به خشم مى آرد و خشنود مى دارد، نه خانه شماست، و نه جایگاهى است که شما را براى آن آفریده اند و به سوى آن خوانده اند. بدانید که دنیا براى شما پایدار نیست، و در آن جاودان نخواهید ماند.


فرض کنید یک سال تمام آرزوی شما این بوده که مهاجرت کنید به آمریکا، یکسال تلاش کردید، پول جمع کردید، بخاطر این آرزو چقدر دعوا و استرس را تجربه کردید و بعد از فراهم شدن هر یک از مقدمات رسیدن به آرزویتان چقدر خوشحال شدید. وقتی که به آرزویتان رسیدید ناگهان متوجه می شوید که تمام تصوری که از آمریکا داشتید اشتباه بوده و تمام تلاش‌ها و خشم و خشنودی‌ها بیهوده از دستتان رفته است. چقدر ناراحت کننده و زجر آور است؟!

آمریکا با همه‌ی کبکبه و دبدبه‌اش یک ذرّه بسیار کوچک از این جهان هستی است، که بعضی آرزوی زندگی در آن را دارند. این یک مثال کوچک بود، شما یکسال زحمتتان به هدر برود چقدر ناراحت می‌شوید؟ حالا اگر یک عمر زندگی دنیا که به آرزوی رسیدن به ثروت و قدرت و شهوت در دنیا به هدر ‌رود چقدر ناراحت کننده است؟ 

اگر کسی بعد از یک عمر تلاش و سگ دو زدن، یک عمر حرص و استرس مال دنیا و حتی یک عمر خوشحالی و خوش‌گذرانی با مال دنیا ، ناگهان با مرگ چشمش باز می‌شود و می‌فهمد که هیچ یک از این مظاهر دنیا هدف و جایگاه اصلی من نبوده و اصلا من برای جای دیگری آفریده شده بودم . من برای زندگی جاویدان و سعادت ابدی آفریده شده بودم. چقدر ناراحت کننده و حسرت آور است؟ خیلی زجر آور خواهد بود. خدایا به همه‌ی ما معرفت و شناخت معارف توحیدی را عنایت بفرماید ان شاءالله. 


مطالب بیشتر:

 نشانه‌های رنج و عبرت دنیا

هیچ چیز از بدى، بدتر نیست جز عقاب آن

راه دین تنها یکی است، راست و کوتاه!

آن که حساب نفس خود کرد سود برد

گوهر نویس

 

حضرت علی علیه السلام خطاب به گمراهان فرمودند:

... کجاست خردهاى روشنى جو از چراغهاى رستگارى؟ و دیده هاى نگرنده به نشانه هاى پرهیزگارى؟ کجاست دلهایى که بخشیده در راه رضاى کردگار بود، و پیمان بسته بر طاعت پروردگار؟ بر متاع ناچیز دنیا فراهم آمدند، و براى به دست آوردن حرام یکدیگر را پس زدند. ...  پروردگارشان خواند، رمیدند و پشت کردند، شیطانشان خواند، پذیرفتند و روى آوردند.

با دقت در عبارت حضرت به این نتیجه می‌رسیم که اولین و مهمترین ویژگی گمراهان، دل‌بستگی و دل‌دادگی به دنیا است. طبیعت انسان طوری است که از هر چه منع شود نسبت به آن حریص‌تر می‌شود و از آنجا که شیطان ماهرترین انسان شناس است و تمامی نقاط ضعف ما را می‌داند، براحتی ما را به طرف حرام می‌کشاند.

 مهمترین سپر برای ما در برابر هجمه‌های شیطان، شناخت و معرفت است چون جهالت ما نسبت به خدا و نفس‌مان مانند یک کاتالیزور قوی به انفعال ما دربرابر شیطان کمک می‌کند. آن‌گاه است که خداوند مهربان هر چه ما را طرف خود می‌خواند، ما پشت می‌کنیم و مثل دیوانه‌ای ماهر از منبع نورانی و پر برکت فرار می‌کنیم! اما از طرف مقابل شیطان به کمک جهل ما تنها با یک اشاره ، ما را به سمت منبع ظلمات و تاریکی می‌کشاند و ما باز مانند یک دیوانه‌ی ماهر دانسته و ندانسته در تاریکی جهل خود غوطه‌ور می‌شویم.

در ابتدای عبارت، راه حل هایی برای رهایی از جهالت معرفی شده است:

۱- عقل روشنی جوی ما باید چراغ‌های هدایت را دنبال کند و از نور ولایت أئمه اطهار علیهم السلام بهره‌مند شود ،

۲- قلب و دل‌ ما باید در راه کسب رضای خدا صیقلی داده شوند و پر از معرفت و محبت بر اطاعت و بندگی خدا پیمان ببندند. ان شاءالله .

مطالب مرتبط:

آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه

دنیا همچون گرد کاهی بی ارزش

کم‌تر از آب بینی بُز زکامی

مشمئزکننده‌تر از استخوان خوک مرده در دست جذامی 

ناچیزتر از نیم‌خورده ملخ

گوهر نویس

 


حضرت امیر علیه السلام  درباره مهمانی دنیا می‌فرمایند:

بندگان خدا! شما و آنچه از این جهان آرزومندید، مهمانانى هستید که مدتى معین براى شما نهاده اند. و وامدارانید که پرداخت آن را از شما خواسته اند.  در مدتى کوتاه، و کردارى ضبط شده  و خدا و فرشتگان از آن آگاه ...

این جهان و آنچه در آن وجود دارد ، از انسان‌ها و حیوان‌ها گرفته تا همه ذرّات جامد و به ظاهر بی‌حرکت! و همه آنچه که انسان آرزو دارد به آن برسد ، همه و همه مهمان کوتاه مدتی هستند بر سر سفره دنیا. هیچ چیز آن مال شما نیست همه‌اش مال خداست، شما فقط مهمانید و حق استفاده دارید، حق ندارید بریز و بپاش کنید، حق ندارید خانه میزبان را آلوده کنید، کار‌هایی که میزبان ممنوع اعلام کرده را باید ترک کنید ، کارهایی را که لازم و واجب شمرده باید عمل کنید، هر چه باشد شما مهمانید !

شما مثل کسی هستید که وامی گرفته و باید در مدت کوتاهی آن را باز پس بدهد، همه اعمال و افکار شما توسط میزبان دیده می‌شود و هر گونه عمل اشتباه و حتی نیّت قلبی ناپاک توسط مأموران میزبان ثبت و ضبط می‌شود.

خوب حالا چنین مهمانی باشکوه و کوتاه مدتی را در نظر بگیرید! شما باشید چگونه عمل می‌کنید!؟ آیا در این مدت واقعا کوتاه شروع به خرابکاری می‌کنید؟! آیا در این مدت کوتاه کارهای ممنوعه را انجام می‌دهید؟ هر چند میزبان مهربان‌تر و بخشنده‌تر باشد شما باید بیشتر خجالت بکشید و حیا کنید و احترام نگه دارید.


مطالب بیشتر:

 روز ظالم و روز مظلوم کدام سخت‌تر است؟

ماجرای أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَ‏ حُسَیْناً  

پرده‌ای میان خود و خدا باقی بگذار هر چند نازک

چه چیز برای جلب محبت سودمندتر است؟

خودت همین حالا انفاق کن البته بدون ریا


گوهر نویس



حضرت امیر علیه السلام در نشانه‌های حبّ دنیا می‌فرمایند:

... و آن که دلش به دوستى دنیا شیفته است دل وى به سه چیز آن چسبیده است: اندوهى که از او دست برندارد، و حرصى که او را وانگذارد، و آرزویى که آن را به چنگ نیارد.

 

 شاید زیاد دیده باشید افراد ثروتمندی که آنچنان به دنبال دنیا سگ دو می‌زنند که اصلا نمی‌فهمند چطور زندگی‌شان می‌گذرد. با همسر و فرزندان خود ارتباط عاطفی مناسب ندارند، با بالا و پایین رفتن نرخ ارز و سکه اضطراب و اندوه آنان را فرا می‌گیرد. در عین حال که اندوهناک هستند باز حرص مال دنیا می‌زنند و به فکر نقشه‌ای تازه برای افزایش دارایی خود می‌باشند. بارها می‌شود که آرزوهای دنیوی آنها برآورده نمی‌شود و این باعث اندوه جدیدی در آنها خواهد شد. این چرخه چسبنده به دل افراد شیفته دنیا، سه ضلع دارد: اندوه ، حرص و آرزوهایی که به آن دست پیدا نمی‌کنند. تا وقتی که از دنیا دل نکنند ، این چرخه ادامه خواهد داشت.

نکته: بله افراد ثروتمندی هم داریم که واقعا دل بسته به اموال خود نیستند، زندگی متناسب با شأن خود دارند و کار خیر ، انفاق و صدقه هم از عادات حسنه آنها است. خوش به سعادت آنها که با مال دنیا، آخرت خود را آباد می‌کنند.


مطالعه بیشتر:

 خداوند دنیا را براى دوستانش نگزید

توصیف آنان که خواهان دنیا نیستند!

شادی با اندک دنیا شاخصه دنیاپرستان

چهار ویژگی منحصر به فرد دنیا

نشانه‌های رنج و عبرت دنیا


گوهر نویس

حضرت امیر علیه السلام چهار ویژگی منحصر به فرد دنیا را بیان می‌فرماید:

 دنیا، خانه نیست شدن است، و رنج بردن، و دگرگونى پذیرفتن، و عبرت گرفتن. نشان نابود شدن، اینکه روزگار، کمان خود را به زه کرده است، تیرش به خطا نرود، و زخمش به نشود... خورنده اى است که روى سیرى نبیند، نوشنده اى است که تشنگى اش فرو ننشیند.


حضرت ۴ رکن جدا نشدنی دنیا را در این کلام کوتاه بیان فرموده است: ۱- نابودی ۲- رنج بردن ۳- تغییر و دگرگونی ۴- عبرت گرفتن

نشانه نابود شدن این است که روزگار کمان و اسلحه خود را آماده شلیک در دست دارد و گوش به فرمان فرمانده کل قوا ، قادر بی همتا و یکتای بصیر است، هیچ گاه تیرش خطا نمی‌رود ، زخمی که به پیکر آدمی می‌زند بهبودی پیدا نمی‌کند، زخم گذشت عمر و از بین رفتن فرصت بندگی خدا!

دنیا همچون دیوی پرخور است که هر چه می‌خورد و می‌نوشد روی سیری نمی‌بیند، فرصت‌های کوتاه بندگی خدا را می‌خورد و لحظات عمر  آدمی را می‌نوشد، این کار همیشگی اوست، ماهیت دنیا سپری شدن عمر و سوختن فرصت‌های زندگی است، اینطور است که انسان لحظه به لحظه به نابودی نزدیک می‌شود.

مطالعه بیشتر:

توصیف دنیاپرستان در کلام حضرت امیر ع

دنیا همچون مار است

دنیا همچون گرد کاهی بی ارزش

کم‌تر از آب بینی بُز زکامی

گوهر نویس