گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

 


حضرت امیرالمومنین علیه السلام  در مورد دسته‌بندی مردم می‌فرمایند:

مردم سه دسته اند:

۱- دانایى که شناساى خداست،

۲-آموزنده اى که در راه رستگارى کوشاست،

۳- و فرومایگانى رونده به چپ و راست که درهم آمیزند، و پى هر بانگى را گیرند و با هر باد به سویى خیزند. نه از روشنى دانش فروغى یافتند و نه به سوى پناهگاهى استوار شتافتند.


چقدر این دسته سومی‌ها آشنا هستند! افرادی موسوم به حزب باد ، وقتی جناح الف به قدرت می‌رسد به سوی او خیز برمی‌دارند و هر گاه جناح ب به قدرت می‌رسد کاسه لیس ب می‌شوند. هیچ منطق و پشتوانه اعتقادی درستی هم ندارند فقط دنیا و اهل دنیا را می‌شناسند و بس.

و چقدر کم هستند افراد سلیم النفسی که به گفتمان انقلاب اسلامی و گفتمان ناب امام ره و رهبری عظیم الشأن انقلاب پایبند بمانند و سیاسی کاری و سیاسی بازی نکنند.

 و چقدر جای این افراد پایدار و پایبند به ارزش‌ها و آرمان‌های اسلام و انقلاب در بین مسئولان خالی است!

گوهر نویس

 


حضرت علی  علیه السلام خانه دنیا را اینگونه توصیف می‌فرماید:

دنیا خانه اى است که از آن بگذرند، نه جایى که در آن به سر برند، و مردم در آن دو گونه اند: یکى آن که خود را فروخت و خویش را به تباهى انداخت، و دیگرى که خود را خرید و آزاد ساخت.

حضرت امیر علیه السلام  دنیا را خانه‌ای می‌داند که باید از آن عبور کرد نه اینکه دار اقامت انداخت و به ماندن در آن دل خوش کرد. خوشا به سعادت کسی که خود را از بند لذات پوچ دنیوی آزاد ساخت و به سوی نور حرکت کرد.

گوهر نویس

حضرت علی علیه السلام  می‌فرمایند:

خدا را فرشته اى است که هر روز بانگ برمى دارد: بزایید براى مردن و فراهم کنید براى نابود گشتن و بسازید براى ویران شدن!


ای کاش بانگ او را می‌شنیدیم!، اگر ما قبل از اینکه چیزی بسازیم و فراهم کنیم ، بدانیم که آن چیز ماندنی نیست، فقط برای همین دوره کوتاه دنیا است. و باور داشته باشیم که تنها خدا ماندنی و همیشگی است، قطعا جور دیگری رفتار می‌کنیم. بله اگر در همین دنیا با اخلاص کاریی خدایی کنیم ما هم ماندگار و جاودانه خواهیم شد. به قول شاعر:


         با خدا باش و پادشاهی کن ............. بی خدا باش هر چه خواهی کن

گوهر نویس

 


حضرت امیرالمومنین علیه السلام  در نکوهش نکوهنده‌ی دنیا می‌فرمایند:

اى نکوهنده جهان، فریفته به نیرنگ آن، ... فریفته دنیایى و سرزنشش مى نمایى!؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى، یا دنیا باید بر تو دعوى کند که گنهکارى؟! ... چند کس را با پنجه هایت تیمار داشتى؟ و چند بیمار را با دستهایت در بستر گذاشتى؟ ... دنیا خانه راستى است براى کسى که آن را راستگو انگاشت، و خانه تندرستى است آن را که شناختش و باور داشت، و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه اندوخت، و خانه پند است براى آن که از آن پند آموخت. مسجد محبان خداست، و نمازگاه فرشتگان او، و فرود آمدن‌گاه وحى خدا و تجارت‌جاى دوستان او.


این بیان امیر بیان علیه السلام  در جواب کسانی است که هر گناهی و اشتباهی دلشان می‌خواهد مرتکب می‌شوند و بعد تقصیر آن را گردن دنیا می‌اندازند! با هوای نفس و وسوسه‌های شیطانی فریفته لذات دنیا می‌شوند و پندهای دنیا را فراموش می‌کنند.

 بله حضرت می‌فرمایند همین دنیا مسجد اولیای الهی است. محل جمع‌آوری توشه و مزرعه آخرت است. چرا تقصیر کثافت‌کاری‌هایت را به گردن دنیا می‌اندازی!؟ زمین دنیا با فروخوردن لحظه‌ای مردگان هر لحظه دارد فریاد می‌کشد که من ماندنی نیستم، من به هیچ کس وفا ندارم، پند بگیرید و به سوی خدا و بندگی خدا بروید. آیا چیزی جز این می‌گوید!؟

گوهر نویس




مولای متقیّان علی علیه السلام  حضرت حق را اینگونه توصیف می‌فرماید:

هر چیز برابر او فرو افتاده و خوار است، و همه بدو ایستاده و برقرار. ... نیروى هر ناتوان، و پناه هر اندوهبار. هر که سخن گوید، سخن او شنود، و هر که خاموش باشد نهان او داند. ... بیم تنهایى نداشتى تا خلق را بیافرینى، و آنان را نیافریدى تا از ایشان سودى بینى. ... و آن که فرمان تو نبرد از قدرتت نکاهد، و آن که تو را مطیع باشد، بر ملک تو نیفزاید. ... و رهایى از تو جز به تو نیست، و در دست قدرت تو زمام هر جنبده اى است، و به سوى تو بازگشت هر آفریده اى است.


در نظر بگیرید کودکی که پدرش بر او غضب کرده و قصد کتک زدن او را دارد، کودک هم هیچ پناه‌گاهی ندارد، مادرش مرده ، خواهر و برادری ندارد، برای فرار از دست پدر چاره‌ای جز بازگشت به سوی پدر ندارد. دستانش را به دور پای پدر حلقه می‌کند و ناله سر می‌دهد. اینجاست که دل پدر به رحم می‌آید و خشمش فروکش می‌کند، دستی به سر کودکش می‌کشد و ...

این یک مثال فقط برای تقریب به ذهن بود، کار روزانه امثال من، گناه کردن و سرکشی کردن است، خداوند غضب می‌کند اما مهربانانه نه مثل آن پدر! خداوند می‌گوید توبه کن اما مهربانانه می‌گوید نه مثل آن پدر! وقتی بنده گنه‌کار دست به دامان ملکوتی خدا می‌برد و ناله می‌کند، خداوند او را در آغوش می‌گیرد و می‌گوید: بنده من خوش آمدی! من گنه‌کار چاره‌ای ندارم که از غضب خدا فرار کنم به سوی رحمت خدا، مثل فرار از پدر به سوی پدر!

گوهر نویس

 


حضرت علی علیه السلام  درباره آماده کردن دل‌ها می‌فرمایند:

هر عمر را به پایان رسیدنى است و هر رفته را باز آمدنى. پس حق را از عالم خداشناس خود بشنوید، و دلهاتان را آماده کنید، اگر شما را خواند بیدار شوید.

نکته:

از چند تن از بزرگان عرفان و اخلاق مثل مرحوم آیت الله العظمی بهجت نقل شده که فرمودند: ظهور نزدیک است خیلی نزدیک. دل‌هایمان را آماده کنیم، چشم‌های گنه‌کارمان را به دهان عالی‌ترین عالم خداشناس، فرمانده معظم کل قوا ،حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای دوخته ، تا حق را بشنویم ، آماده فرمان و اشاره او باشیم تا بیدار شویم و از خود نفسانی خود بیرون آییم. ان شاءالله

گوهر نویس

 


توصیه حضرت امیر علیه السلام به شتافتن در مزرعه دانش:

پس به سوى  کشتزار  دانش بشتابید، پیش از آنکه بوته، آن خشک شود، و پیش از آنکه به خود پردازید و پیش از آنکه فرصت گرفتن علم از منبع آن و اهل آن از دست رود،
و از کار زشت باز ایستید و دیگران را از آن باز دارید،چه، به باز ایستادن پیش از بازداشتن مامورید!

یک نکته بسیار ظریف در جمله آخر حضرت وجود دارد ، آنجا که می‌فرماید: قبل از نهی کردن دیگران از کار زشت، خودتان باید آن کار زشت را ترک کرده باشید. روشن است که تا من خودم را اصلاح نکنم و کارهای زشت را ترک نکنم، نمی‌توانم در بازداشتن دیگران از گناه موثر واقع شوم. بله با زبان امر و نهی می‌کنم اما کلامم روح و جان ندارد چون خودم عمل نکرده‌ام. وای بر عالمان بی‌عمل!

گوهر نویس

 


حضرت امیر علیه السلام برهه‌ای از آینده را اینگونه پیش‌بینی فرمودند:

 اى مردم! به زودى بر شما روزگارى خواهد آمد که اسلام را از حقیقت آن بپردازند، همچون ظرفى که واژگونش کنند و آن را از آنچه درون دارد تهى سازند. مردم! همانا، خدا شما را پناه داده است، و بر شما ستم روا ندارد، اما پناهتان نداده است که در بوته آزمایشتان در نیارد، و گفته است، (جل من قائل) همانا در این، نشانه هاست و گر چه بودیم ما آزمایندگان!


ای کاش با جان و دل باور داشته باشیم که خداوند عزیز متعال به هیچ کس ظلم نمی‌کند. پروردگار عزیز ما دل‌های آهنی زنگار گرفته ما را در کوره آزمایشات مناسب با ما (نه خارج از طاقت ما) می‌گذازد تا قلب‌های ما صیقل پیدا کند و آماده پذیرش نور الهی شود.


مطالعه بیشتر:

 همسایگان بی‌زبان در تاریکی قبر

توصیف عملکرد حضرت عزرائیل ملک الموت

خداوند دنیا را براى دوستانش نگزید

توصیف آنان که خواهان دنیا نیستند!

گوهر نویس

 


حضرت امیر علیه السلام درباره دل نبستن به دنیا می‌فرمایند:

در عزت و ناز دنیا بر یکدیگر پیشدستى مکنید، و به آرایش و آسایش آن شادمان مشوید، و از زیان و سختى آن ناشکیبا مباشید. که عزت و نازش پایان یافتنى است، و آرایش و آسایش آن سپرى شدنى، و زیان و سختى آن تمام شدنى، و هر مدتى از آن سرآمدنى و هر زنده‌ی آن مردنى.

نکته مهم:

این کلام شیرین حضرت از یک طرف به افراد مرفّه و ثروتمند هشدار می‌دهد که فریب این راحتی و آسایشی که دارید را نخورید، این آسایش سپری می‌شود و درد و رنج اخروی آن می‌ماند.و از طرف دیگر به افراد مستمند و ضعیف جامعه امید می‌دهد که صبر داشته باشید هر سختی تمام شدنی است. پس از هر سختی آسایشی نهفته است. زندگی حداکثر صد ساله دنیا در برابر زندگی بی‌نهایت اخروی قابل مقایسه نیست.


مطالعه بیشتر:

 انواع صدقه دادن و فوائد آن

قرآن بهترین بهار دلها

خاصیت دنیا در کلام حضرت امیر ع

نتیجه اعتماد به دنیا و کدخدا

گوهر نویس

 


حضرت علی علیه السلام در مورد آفرینش آسمان‌ها فرمودند:

آسمان را که دودى بود متراکم، بخواند، بیامد و سر بر خط گذاشت ، و هر جزء آن جزء دیگرى را نگاه داشت. پس، درهاى بسته آن را بگشاد، و بر شکافها نگهبانانى از شهابهاى روشن نهاد، و نگاهشان داشت چنان که باید، تا در فضاى شکافته به جنبش در نیاید، و بفرمود به آسمان تا بماند، گردن نهاده به فرمان، و آفتاب را آیتى کرد روشن کننده که به روز درآید، و ماه را آیتى که تاریکى شب، نور آن بزداید. پس آفتاب و ماه را در منزلگاههاشان روان فرمود، و مدت گردش آن دو را در خانه ها معین نمود تا بدین گردش، روز را از شب دانند و حساب سالیان واندازه گیرى زمان را توانند.


مولایمان امیر المومنین علیه السلام چه زیبا آسمان را توصیف می‌فرماید، گزاره‌های علمی را بیان می‌کند که شاید قرن‌ها بعد کشف شوند و شاید نه!

 دوستانی که تحصیلات جدید در این زمینه دارند نظر دهند لطفا.


مطالب بیشتر:

آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه

آنچه از مالت رفت و تو را پند آموخت!

خشم‌تان فقط برای خدا باشد!

با هر آدمى دو فرشته است که او را مى پایند

گوهر نویس