حضرت امیر علیه السلام خطاب به اشعث بن قیس والی آذربایجان می‌فرماید:
کاری که به عهده توست نان‌خورش تو نیست! بلکه بر گردنت امانتی است.
آن که تو را بدان کار گمارده ، نگهبانی امانت را به عهده‌ات گذارده ... .
ای کاش فقط برسد به دست مسئولینی که از مقام خود تا می‌توانند می‌خورند و فربه می‌شوند و چنین مدیرانی روز به روز از مردم فاصله می‌گیرند.
روحیه اشرافی‌گری مسئولین ، سلب اعتماد مردم را به دنبال دارد. وای به روزی که آن مسئول در کسوت روحانیّت هم باشد که این علاوه بر ضربه به اعتماد مردم ، به دین مردم هم لطمه می‌زند. چنین علمائی مصداق این شعر جناب سعدی هستند:
ترک دنیا به مردم آموزند ............... خویش سیم و غلّه اندوزند
عالمی را که گفت باشد و بس .......... هر چه گوید نگیرد اندر کَس
عالم آن کس بود که بد نکند ............ نه بگوید به خلق و خود نکند!
یا در جایی دیگر می‌فرماید:
عالمی که کامرانی و تن‌پروری کند ........... او خویشتن گم است، که را رهبری کند؟!
بسم الله الرحمن الرحیم
ما که در سخنرانی‌های مقام معظم رهبری شعار می‌دهیم:
ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند.
باید ویژگی‌های مردم کوفه را بشناسیم تا خدای ناکرده مثل آنها به امام خویش ظلم نکنیم. امیر المومنین علیه السلام اینگونه بی‌وفایی کوفیان را توصیف می‌فرمایند:
ای مردی که به تن فرا همید و در خواهش‌ها مخالف همید،
سخنانتان تیز ، چنان‌که سنگ خارا را گدازد و کردارتان کُند، چنان‌که دشمن را درباره شما به طمع اندازد...
بهانه‌های نابخردانه می‌آورید و چون وامداری کی پی در پی مهلت خواهد امروز و فردا می‌کنید.
آن که تن به خواری داده ، دفع ستم چگونه شاید؟! که حق جز با کوشش بدست نیاید.
بسم الله الرحمن الرحیم
نافرمانی از نائب امام زمان علیه السلام عواقب بسیار خطرناکی دارد بخصوص در بعد کشوری و اجتماعی !
در زمان ما ولایت فقیه نائب امام زمان علیه السلام است، اگر مردم و مسئولین این نعمت ولایت و انقلاب را قدر ندانند بدون شک خدا این نعمت را از ما خواهد گرفت. بترسیم از روزی که مصداق این بیان امیر مومنان علی علیه السلام بشویم:
به خدا می‌بینم که این مردم(شامیان) به زودی بر شما(کوفیان) چیره می‌شوند، که آنان بر باطل خود فراهمند و شما در حق خود پراکنده و پریش.
شما امام خود را درحق نافرمانی می‌کنید و آنان در باطل پیرو امام خویش.
آنان با حاکم خود کار به امانت می‌کنند و شما کار به خیانت.
آنان در شهرهای خود درستکارند و شما فاسد و بدکردار.
بسم الله الرحمن الرحیم
همانا اگر آنچه مردگان شما دیدند ، می‌دیدید، ناشکیبایی می‌کردید و می‌ترسیدید و می‌شنیدید و فرمان می‌بردید.
این بیان امیرالمومنین علیه السلام تلنگری است برای من و امثال من که به زندگی بعد از مرگ و چشیدن و دیدن هر آنچه که در دنیا انجام دادیم، باور نداریم.
مطالب بیشتر:
بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی از ما از ته دل به معجزه بودن قرآن باور نداریم، اگر هر روز چند آیه‌ای از کتاب خدا را قرائت می‌کردیم و به معنای آن توجه می‌کردیم این حال و روز ما نبود.
من خیلی ناچیز تر از آن هستم که درباره معجزه جاوید قلم فرسایی کنم اما مولا و مقتدایمان علی بن ابیطالب علیه السلام اینگونه قرآن مجید را توصیف می‌فرماید:
ظاهر قرآن زیباست، باطن آن ژرف ناپیداست،
عجائب آن سپری نگردد، غرایب آن به پایان نرسد.
و تاریکی‌ها جز بدان زدوده نشود.
مطالب بیشتر:
خود را بخرید
و آزاد کنید!
دسته بندی
مردم در کلام امیرالمومنین ع
علم بهتر است
یا ثروت؟! پاسخ مولا امیرالمومنین ع
سگان
دست‌آموز اسرائیل و عربستان گوش کنید!
بسم الله الرحمن الرحیم
یاد مرگ یکی از عوامل غفلت زدایی است که مورد سفارش بسیاری قرار گرفته است ، امیر مومنان علی علیه السلام در بیانی بسیار زیبا در وصف مرگ می‌فرمایند:
پس بندگان خدا از مرگ و نزدیکی آن بترسید و برگِ آن را آماده سازید،
که مرگ کاری بزرگ را پیش می‌آرد و حادثه‌ای سترگ را همراه دارد ، ...
شما همچون شکاری هستید که مرگ (از جای‌هاتان) رانده است،
اگر بایستید شما را برباید و اگر بگریزید به سر وقتتان آید و پیوسته از سایه‌تان در پی شما آید،
مرگ به پیشانی‌هاتان چسبیده است و دنیا در پس شما در پیچیده!
مطالعه بیشتر:
مرگ نزدیک است
آماده باشیم!
همیشه ترک
گناه آسان‌تر از توبه است
تنها راه ریشه
کن کردن بدی‌ها
آدمى
در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه
بسم الله الرحمن الرحیم
توجه به اوصاف بهشت و جهنم که در آیات قرآن کریم آمده است یک عامل انگیزاننده قوی برای سخت کوشی انسان به شمار می‌رود. مولایمان علی علیه السلام می‌فرمایند:
آن که بهشت و دوزخ را پیش روی خود بیند، آسوده ننشیند.
مردم سه دسته‌اند:
۱- سخت کوشی که رستگار است.
۲- جوینده‌ای که کندرو است و امیدوار.
۳- تقصیر کاری که به آتش دوزخ گرفتار است.
مطالب بیشتر:
آنچه از مالت
رفت و تو را پند آموخت!
خشم‌تان فقط
برای خدا باشد!
با
هر آدمى دو فرشته است که او را مى پایند
