حضرت امیر علیه السلام بینا و نابینای واقعی را معرفی می‌فرمایند:
همانا، دنیا نهایت دیدگاه کسى است که دیده اش کور است، و از دیدن جز دنیا محجور، و آن که بیناست نگاهش از دنیا بگذرد و از پس آن خانه آخرت را نگرد. پس بینا از دنیا رخت بردارد، و نابینا رخت خویش در آن گذارد، بینا از دنیا توشه گیرد، و نابینا براى دنیا توشه فراهم آرد.
کسی که فقط دنیا و سرگرمی‌های دنیا را می‌بیند، و فقط به آنچه که چشم سرش مشاهده می‌کند، باور پیدا می‌کند واقعا دیده‌اش کور است. اما کسی که چشم قلبش به نور ایمان روشن است و دیده‌اش بینا و بصیر است، نگاه نافذ و عمیقش پرده مادی دنیا را می‌درد و تمام خزعبلات دنیا را در یک چشم به هم زدنی کنار می‌زند و خانه آخرت را مشاهده می‌کند با چشم دل و باور قلب.
انسان بصیر در دنیا همیشه آماده باش و چمدان به دست است، توشه اعمال نیکش را اندوخته و هر آیینه منتظر لقای پروردگارش است. اما انسان کور چمدانش را در دنیا پهن کرده و رحل اقامت افکنده، صبح تا شب به دنبال فراهم کردن توشه دنیاست.
نکته: بهترین عمل صالح چیست که انسان بصیر و زیرک می‌تواند توشه آخرتش کند؟!
جواب امام صادق علیه السلام را ببینید: زیارت حسین بن علی(علیه السلام) برترین اعمال است[1].
پس فرصت اربعین را غنیمت بشماریم، حماسه تمدن ساز پیاده‌روی اربعین مقدمه ساز ظهور مولایمان حضرت مهدی علیه السلام است. قلوب زنگار گرفته‌مان را در اقیانوس مردمی زائران صیقلی بدهیم و عشق واقعی را تجربه کنیم، ان‌شاءالله.
مطالب بیشتر:
تعریف پارسایی از زبان امیر مومنان ع
کلام حضرت امیر ع در ستایش دنیا!
گوهر انسانیّت انسان و دنیا
تصویر روز قیامت از زبان امیرالمومنین ع
پی نوشت:
بخشی از خطبه ۱۳۳ با ترجمه استاد شهیدی
**روشنا **