گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس

سیری در امواج خروشان اقیانوس بی‌کران نهج البلاغه

گوهرنویس
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «توبیخ دنیاپرستان» ثبت شده است

 


حضرت امیر علیه السلام بینا و نابینای واقعی را معرفی می‌فرمایند:

همانا، دنیا نهایت دیدگاه کسى است که دیده اش کور است، و از دیدن جز دنیا محجور، و آن که بیناست نگاهش از دنیا بگذرد و از پس آن خانه آخرت را نگرد. پس بینا از دنیا رخت بردارد، و نابینا رخت خویش در آن گذارد، بینا از دنیا توشه گیرد، و نابینا براى دنیا توشه فراهم آرد.


کسی که فقط دنیا و سرگرمی‌های دنیا را می‌بیند، و فقط به آنچه که چشم سرش مشاهده می‌کند، باور پیدا می‌کند واقعا دیده‌اش کور است. اما کسی که چشم قلبش به نور ایمان روشن است و دیده‌اش بینا و بصیر است، نگاه نافذ و عمیقش پرده مادی دنیا را می‌درد و تمام خزعبلات دنیا را در یک چشم به هم زدنی کنار می‌زند و خانه آخرت را مشاهده می‌کند با چشم دل و باور قلب.

انسان بصیر در دنیا همیشه آماده باش و چمدان به دست است، توشه اعمال نیکش را اندوخته و هر آیینه منتظر لقای پروردگارش است. اما انسان کور چمدانش را در دنیا پهن کرده و رحل اقامت افکنده، صبح تا شب به دنبال فراهم کردن توشه دنیاست.


نکته: بهترین عمل صالح چیست که انسان بصیر و زیرک می‌تواند توشه آخرتش کند؟!

جواب امام صادق علیه السلام را ببینید:  زیارت حسین بن علی(علیه السلام) برترین اعمال است[1].

پس فرصت اربعین را غنیمت بشماریم، حماسه تمدن ساز پیاده‌روی اربعین مقدمه ساز ظهور مولایمان حضرت مهدی علیه السلام است. قلوب زنگار گرفته‌مان را در اقیانوس مردمی زائران صیقلی بدهیم و عشق واقعی را تجربه کنیم، ان‌شاءالله.

 

مطالب بیشتر:

 تعریف پارسایی از زبان امیر مومنان ع

کلام حضرت امیر ع در ستایش دنیا!

گوهر انسانیّت انسان و دنیا

تصویر روز قیامت از زبان امیرالمومنین ع

گوهر نویس

 


حضرت علی علیه السلام در توبیخ دنیاپرستان می‌فرماید:

... شما را چه مى شود که به اندک دنیا، که به دست مى آورید، شاد مى شوید، و از بسیار آخرت، که از دستتان مى رود، اندوهناک نمى گردید؟ و اندک دنیا را که از دست مى دهید، ناآرامتان مى گرداند، چندان که این ناآرامى در چهره هاتان آشکار مى شود...

 

من را چه می‌شود؟ بله خودم را می‌گویم! به اندک مال دنیا که دست یابم آنچنان مست شادی می‌شوم که ساعت‌ها خدا و مرگ را فراموش می‌کنم. وای بر من وقتی که نماز صبحم قضا می‌شود و انگار نه انگار! اندوهی به خود راه نمی‌دهم! بسیار آخرت از دستم رفته اما نمی‌فهمم چون معرفت و محبتم به پروردگار کم است.

نکته:

دنیا با همه مخلّفاتش در برابر آخرت قابل مقایسه نیست و صفر در برابر بی‌نهایت است هم ازلحاظ زمانی و هم از لحاظ اندازه و نعمت‌ها و عذاب‌هایش. پس اگر تمام ثروت دنیا را به ما بدهند در برابرش یک نماز صبح از ما قضا شود ارزشش را ندارد! بله ندارد و ای کاش که این را بفهمیم و باور داشته باشیم!


مطالب بیشتر:

آنچه از مالت رفت و تو را پند آموخت!

خشم‌تان فقط برای خدا باشد!

با هر آدمى دو فرشته است که او را مى پایند

 تا به خود آیی تمام شده!

دنیا را بفروش، نه خود را!

گوهر نویس


ریشه کلمه دنیا از دنی و دنائت است ، یعنی دنیاطلبی به پستی ختم می‌شود اما اگر دنیا پلی برای رسیدن به آخرت باشد به سعادت نهایی ختم می‌شود. مولای متقیّان علی علیه السلام در توصیف دنیا می‌فرماید:

ساکنان خود را می‌جهانَد تا به سر منزل نیستی کشاند،

همسایگان خویش را می‌رانَد و به گوش آنان آهنگ مرگ می‌خواند.

شیرین آن تلخ است و ناگوار، روشن آن تیره است و تار...

پس بندگان خدا از خانه‌ای که سرنوشت مردم آن نیستی است قصد رفتن کنید، مبادا مغلوب آرزو شوید و آهنگ ماندن کنید.

پی نوشت:

برگرفته از خطبه ۵۲ ص ۴۴

گوهر نویس